разбарані́ць, -раню́, -ро́ніш, -ро́ніць; -ро́нены; зак., каго (што).

Разняць, развесці (тых, хто пачаў біцца).

Р. задзір.

|| незак. разбараня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растулі́ць, -тулю́, -ту́ліш, -ту́ліць; -ту́лены; зак., што (разм.).

Развесці стуленыя парныя часткі чаго-н.

Р. далоні.

Р. крыссе паліто.

|| незак. расту́льваць, -аю. -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развадны́, -а́я, -о́е.

1. Які прызначаны, служыць для разводкі (у 2 знач.).

Р. ключ (для пілы).

2. Такі, які можна развесці¹ (у 4 знач.).

Р. мост.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расплоди́ть сов.

1. распладзі́ць, разве́сці, разгадава́ць;

расплоди́ть расте́ния (живо́тных) распладзі́ць (разве́сці, разгадава́ць) раслі́ны (жывёлу);

2. перен. распладзі́ць;

расплоди́ть безде́льников распладзі́ць гультаёў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Раства́ніць, роства́ніць ’развесці, размачыць’ (ТС). Гл. ро́ствань, твань.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разжані́ць, ‑жаню, ‑жэніш, ‑жэніць; зак., каго.

Разм. Расстроіць чый‑н. шлюб; развесці (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раствори́ть​II сов.;

1. хим. (распустить) раствары́ць, распусці́ць;

2. (разбавить) разве́сці, разба́віць;

раствори́ть вино́ водо́й разве́сці (разба́віць) віно́ вадо́й;

3. (замесить) рашчыні́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расця́ць, разатну́, разатне́ш, разатне́; разатнём, разатняце́, разатну́ць; расця́ў, -цяла́, -ло́; разатні́; расця́ты; зак., што (разм.).

1. Разняць, развесці, расціснуць.

Р. зубы.

2. Рассячы, разрэ́заць.

|| незак. расціна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наразво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-чаго.

Развесці, распладзіць у вялікай колькасці. Наразводзіць кветак. Наразводзіць трусоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размно́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго-што.

1. Павялічыць колькасна.

Р. тэкст даклада.

2. Распладзіць, развесці.

Р. каштоўную пароду коней.

|| незак. размнажа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. размнажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)