жаўла́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Цвёрдая, у выглядзе гуза, пухліна на целе чалавека, жывёлы.

|| прым. жаўла́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опу́хлость пухлі́на, -ны ж., апу́хласць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фібро́ма, -ы, мн. -ы, -о́м, ж. (спец.).

Дабраякасная пухліна з валакністай злучальнай тканкі.

|| прым. фібро́мны, -ая, -ае і фібрамато́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нары́ў, -ры́ва, мн. -ры́вы, -ры́ваў, м.

Гнойная пухліна на якой-н. тканцы арганізма.

Гнойны н.

|| прым. нары́ўны, -ая, -ае.

Нарыўная паверхня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіста́, -ы́, ДМ -сце́, мн. кісты́, кіст і кістаў, ж. (спец.).

Пухліна, звычайна напоўненая вадкай масай.

|| прым. кісто́зны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабрая́касны, -ая, -ае.

1. Добрай якасці, які задавальняе патрабаванні.

Дабраякасныя прадукты.

2. У медыцыне: не злаякасны.

Дабраякасная пухліна.

|| наз. дабрая́каснасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узду́цце, ‑я, н.

Спец. Пухліна, прыпухласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́ковый​II мед. ра́кавы;

ра́ковая о́пухоль ра́кавая пухлі́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліпо́ма,

Спец. Дабраякасная пухліна з тлушчавай тканкі; тлушчак.

[Ад грэч. lipos — тлушч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тлушча́к, ‑а, м.

Дабраякасная пухліна з тлушчавай тканкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)