адхо́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Пахілая паверхня гары і пад., схіл.

2. Бакавая паверхня дарожнага палатна.

Пусціць цягнік пад а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кар’е́р¹, -у, м.

Самы хуткі бег каня.

Пусціць каня ў к. (кар’ерам).

◊

З месца ў кар’ер — адразу, без падрыхтоўкі.

|| прым. кар’е́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пушча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

втере́ть сов. уце́рці;

втере́ть мазь в ко́жу уце́рці мазь у ску́ру;

◊

втере́ть очки́ пусці́ць пыл (дым) у во́чы, пусці́ць тума́н, зама́заць во́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абслі́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Пусціць сліну, вымазацца слінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папуска́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. каго. Пусціць куды-н. усіх, многіх.

П. коней у авёс.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Даць парасткі.

Таполя папускала парасткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пуска...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да пуску (гл. пусціць у 3 знач.), да прыводу ў дзеянне, у рабочы стан, напр.: пусканаладачны, пускарэгуліровачны, пускарэгулюючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагало́ска ж. молва́, слух м.;

◊ пусці́ць ~ку — разнести́ молву́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыспусці́ць, ‑пушчу, ‑пусціш, ‑пусціць; зак., што.

Трохі апусціць, спусціць. Прыспусціць сцяг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)