дапрада́ць

‘закончыць продаж’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дапрада́м дапрададзі́м
2-я ас. дапрадасі́ дапрадасце́
3-я ас. дапрада́сць дапрададу́ць
Прошлы час
м. дапрада́ў дапрадалі́
ж. дапрадала́
н. дапрадала́
Загадны лад
2-я ас. дапрада́й дапрада́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дапрада́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

выставка-прода́жа ж. вы́стаўка-про́даж, род. вы́стаўкі-про́дажу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўкцыённы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аўкцыёну. Аўкцыённы продаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўкцыяні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Афіцыйная асоба, якая ажыццяўляе продаж з аўкцыёну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Прада́жа ’продаж’ (Др.-Падб., Сл. ПЗБ), ст.-бел. продажа ’грашовая пеня за злачынства, за нанясенне ран; пакаранне продажам’, рус. продажа ’продаж’, ст.-рус. продажа ’продаж; штраф за злачынства’. Прасл. *pro‑dadi̯a. ад pro‑ і dat і* г. зн. ’плата за тое, што некаму дадзену’ (Праабражэнскі, 2, 129; Патабня, РФВ З, 181; Фасмер, 3, 372).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэ́мпінг, ‑у, м.

Продаж тавараў на знешнім рынку па заніжаных цэнах з мэтай выцяснення канкурэнтаў.

[Англ. dumping.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ручны́, -а́я, -о́е.

1. гл. рука.

2. Прызначаны, прыстасаваны для рук.

Р. гадзіннік (наручны). Р. багаж (які можна везці пры сабе).

3. Які робіцца рукамі; які прыводзіцца ў дзеянне рукамі.

Ручная вышыўка.

Ручная граната (для кідання рукой). Р. набор (друкарскі).

4. Пра работу, падлікі: не аўтаматычны (спец.).

Ручныя вылічэнні.

5. Пра звера, птушку: прыручаны, які прывык да чалавека.

Ручная вавёрка.

Р. арол.

○

Ручны продаж —

1) гандаль з рук;

2) у аптэцы: продаж без рэцэптаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збыт, ‑у, М збыце, м.

Продаж гатовай прадукцыі. Рынак збыту. Збыт тавараў.

•••

Мець (знаходзіць) збыт гл. мець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камітэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Асоба, якая даручае камісіянеру заключыць якую‑н. здзелку: куплю, продаж і інш.

[Ад лац. committens, committentis — які даручае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамтава́ры, ‑аў; адз. няма.

Агульная назва асноўных прамысловых тавараў бытавога спажывання (тканіны, абутку, адзення і пад.). Продаж прамтавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)