фотамехані́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фотамеханікі. Фотамеханічныя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэнудацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да дэнудацыі. Дэнудацыйныя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́ўзневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да апоўзня. Апоўзневыя працэсы. Апоўзневы грунт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геахімі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да геахіміі. Геахімічныя даследаванні. Геахімічныя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геліябіяло́гія, ‑і, ж.

Раздзел біялогіі, які вывучае ўздзеянне Сонца на біялагічныя працэсы.

[Ад грэч. hēlios — сонца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эразі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эрозіі; суправаджаецца эрозіяй. Эразійныя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акісля́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Здольны выклікаць акісленне. Акісляльныя працэсы. Акісляльнае дзеянне. Акісляльныя ўласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрапагене́з, ‑у, м.

Раздзел антрапалогіі, які вывучае працэсы эвалюцыі чалавека на розных этапах.

[Ад грэч. ánthrōpos — чалавек і genesis паходжанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірадыі́раваць, ‑руе; незак.

Распаўсюджвацца за межы непасрэднай крыніцы ўзбуджэння, раздражнення (пра нервовыя працэсы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многастады́йны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з некалькіх або многіх стадый. Многастадыйныя працэсы вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)