неахо́пны, -ая, -ае.

1. Неабсяжны, неабдымны, вельмі вялікі па сваёй працягласці.

З поўначы сунулася неахопная градавая хмара.

2. Вялікі па ступені праяўлення.

Ён адчуваў у сабе неахопную сілу.

|| наз. неахо́пнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скандына́вы, -аў, адз. скандына́ў, -на́ва, м.

Насельніцтва Скандынаўскага паўвострава і некаторых астравоў на поўначы Еўропы (шведы, нарвежцы, датчане, ісландцы).

|| ж. скандына́ўка, -і, ДМ -на́ўцы, мн. -і, -на́вак.

|| прым. скандына́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

редкосто́йность лес. рэдкасто́йнасць, -ці ж.;

редкосто́йность лесо́в Се́вера рэдкасто́йнасць лясо́ў по́ўначы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праспрача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Спрачацца некаторы час. Студэнты праспрачаліся да поўначы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́ра, ‑ы, ж.

Пласкадонная рыбалоўная лодка з шырокай кармой, пашыраная на Поўначы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кая́к, ‑а, м.

Лёгкая скураная аднамесная лодка з двухлопасцевым вяслом у некаторых народаў Поўначы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́кала, ‑ы, ж.

Вяленая рыба, якая нарыхтоўваецца ў запас жыхарамі Поўначы і Далёкага Усходу.

[Мансійскае, хантыйскае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́начка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Невялікая птушка атрада вераб’іных, якая водзіцца на крайняй Поўначы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лучы́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лучыны. І да поўначы ў хатах-зямлянках Цемру калыша лучынны агонь. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стругані́на, ‑ы, ж.

Наструганая скрылікамі марожаная рыба (або мяса), якая ўжываецца як страва ў сырым выглядзе на Крайняй Поўначы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)