грунт (род. гру́нту) м.
1. грунт, по́чва ж.;
мя́ккі г. — мя́гкий грунт, мя́гкая по́чва;
глі́ністы г. — гли́нистый грунт, гли́нистая по́чва;
2. жив. грунт, грунто́вка;
клеявы́ г. — клеево́й грунт, клеева́я грунто́вка;
3. разг. подпо́чвенный пласт;
4. перен. (основа) по́чва;
◊ на гру́нце чаго-небудзь — на по́чве чего-л.;
не губля́ць гру́нту пад нага́мі — не теря́ть по́чвы под нога́ми;
стая́ць на цвёрдым гру́нце — стоя́ть на твёрдой по́чве;
вы́біць г. з-пад ног — вы́бить по́чву из-под ног;
нама́цваць (зандзі́раваць) г. — нащу́пывать (зонди́ровать) по́чву
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бало́цісты
1. (изобилующий болотами) боло́тистый;
б. край — боло́тистый край;
2. (заболоченный) боло́тистый, тряси́нный, то́пкий;
~тая гле́ба — боло́тистая (тряси́нная, то́пкая) по́чва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акамяне́ць сов., в разн. знач. окамене́ть;
гле́ба зусі́м ~не́ла — по́чва совсе́м окамене́ла;
дзяўчы́на ~не́ла са стра́ху — де́вушка окамене́ла от стра́ха
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перагарэ́ць сов., в разн. знач. перегоре́ть;
электры́чная ля́мпачка ~рэ́ла — электри́ческая ла́мпочка перегоре́ла;
гле́ба ~рэ́ла — по́чва перегоре́ла;
душа́ ~рэ́ла — душа́ перегоре́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няцвёрды в разн. знач. нетвёрдый;
~дая гле́ба — нетвёрдая по́чва;
~дая хада́ — нетвёрдая похо́дка;
~дыя ве́ды — нетвёрдые зна́ния;
н. адка́з — нетвёрдый отве́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тлу́сты
1. (содержащий много жира) жи́рный;
т. боршч — жи́рный борщ;
2. (упитанный) жи́рный, ту́чный;
3. (запачканный жиром) са́льный, жи́рный;
~тая пля́ма — жи́рное (са́льное) пятно́;
4. ту́чный;
~тая гле́ба — ту́чная по́чва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гле́ба ж., прям., перен. по́чва;
пясча́ная г. — песча́ная по́чва;
падрыхтава́ць ~бу для перагаво́раў — подгото́вить по́чву для перегово́ров;
◊ вы́біць гле́бу з-пад (чыіх) ног — вы́бить по́чву из-под (чьих) ног;
на гле́бе чаго-небудзь — на по́чве чего-л.;
расчы́сціць гле́бу — (для каго, чаго) расчи́стить по́чву (для кого, чего);
зандзі́раваць гле́бу — зонди́ровать по́чву;
тра́ціць гле́бу пад нага́мі — теря́ть по́чву под нога́ми;
адчу́ць гле́бу пад нага́мі — ощути́ть (почу́вствовать) по́чву под нога́ми;
стая́ць на цвёрдай гле́бе — стоя́ть на твёрдой по́чве;
прашчу́паць гле́бу — прощу́пать по́чву
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
то́щий
1. (исхудавший) худы́;
то́щий челове́к худы́ чалаве́к;
2. (пустой) пусты́; (скудный) мізэ́рны;
на то́щий желу́док на пусты́ жыво́т;
то́щий карма́н пуста́я кішэ́нь;
3. (с малым содержанием какого-л. вещества) бе́дны;
то́щий у́голь бе́дны ву́галь;
то́щая по́чва с.-х. бе́дная (пуста́я) гле́ба;
4. (с невысокой жирностью) по́сны;
то́щий тво́ро́г по́сны тваро́г.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пита́тельный
1. пажы́ўны;
пита́тельное вещество́ пажы́ўнае рэ́чыва;
пита́тельное блю́до пажы́ўная стра́ва;
пита́тельная по́чва прям. пажы́ўная гле́ба, перен. жыватво́рная гле́ба;
пита́тельные со́ки пажы́ўныя со́кі;
пита́тельная среда́ прям., перен. пажы́ўнае асяро́ддзе;
2. техн. сілкава́льны;
пита́тельная ста́нция сілкава́льная ста́нцыя;
пита́тельный кла́пан сілкава́льны кла́пан, сілкава́льнік;
пита́тельный насо́с сілкава́льная по́мпа;
3. (относящийся к кормлению) харчава́льны;
пита́тельный пункт харчава́льны пункт, пункт харчава́ння.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)