го́рка¹, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. гара.

2. Зашклёная шафа для посуду.

Хрустальная г.

3. Сістэма чыгуначных пуцей з ухілам, прызначаная для сартавання вагонаў (спец.).

4. Адна з фігур вышэйшага пілатажу: кароткачасовы палёт па ўзыходзячай прамалінейнай траекторыі.

Рабіць горку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тале́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Від сталовага посуду круглай формы з шырокім дном і прыўзнятымі краямі.

Набор талерак.

Глыбокая т.

2. мн. Ударны музычны інструмент, які складаецца з двух металічных дыскаў.

|| памянш. тале́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Мяхотка ’вехцік для мыцця посуду’ (Касп.). Да вяхотка! (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пабяля́нне ’палуда чыгуннага посуду’ (Шат.). З польск. pobielanie ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пераглушы́ць сов.

1. разг. (глуша, истребить) переглуши́ть; переби́ть;

2. прост. (посуду и т.п.) переби́ть, переколоти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палі́ца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.

1. Прымацаваная да сцяны або зробленая ў сцяне, шафе гарызантальная дошка для розных прадметаў (кніг, посуду і інш.).

2. Месца для ляжання ў пасажырскім вагоне.

Верхняя п.

3. Тое, што і адвал¹ (у 3 знач.).

|| памянш. палі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. палі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

садо́м, ‑у, м.

Бязладдзе, сумятня, гоман, крык. Яўхім пачаў біць вокны, посуду, гаршкі, перавярнуў начоўкі з рошчынай і рабіў страшны садом у хаце. Бядуля.

•••

Садом і гамора — тое, што і садом (ад назваў двух гарадоў старажытнай Палесяіны, якія, паводле біблейскай легенды, былі пакараны богам за грахі жыхароў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ве́чка ’верхняя частка посуду, скрыні, кошыка і г. д.’ (КТС, БРС, Некр., Сцяшк.; карэліц., Мат. Янк.). Да ве́ка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перамы́ць сов., в разн. знач. перемы́ть; (бельё — ещё) перестира́ть;

п. по́суд — перемы́ть посу́ду;

п. дзяце́й — перемы́ть дете́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чы́сціць несов., в разн. знач. чи́стить;

ч. адзе́жу — чи́стить оде́жду;

ч. пасу́ду — чи́стить посу́ду;

ч. зу́бы — чи́стить зу́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)