жылпло́шча, ‑ы, ж.
Плошча дома, кватэры і пад., прызначаная для жылля; жыллёвая плошча. // Памяшканне для жылля, кватэра. Дэмабілізаваўся [генерал-маёр] і хоча жыць у Мінску, але, каб прапісацца, трэба знайсці вольную жылплошчу. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перысты́ль, ‑я, м.
Прамавугольны двор, сад або плошча, абнесеныя крытай каланадай.
[Грэч. perístylos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паралелагра́м, ‑а, м.
Чатырохвугольнік, процілеглыя бакі якога роўныя і паралельныя. Плошча паралелаграма.
[Ад грэч. parállēlos — паралельны і grámma — лінія.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пляц, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Зямля пад сядзібай, агародам.
Паставіць хату на добрым пляцы.
2. Прызначаная для забудовы тэрыторыя ў горадзе або вёсцы.
3. Плошча для ваенных парадаў і страявых заняткаў (гіст.).
Вучэбны п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ры́нак ’базар’ (ТСБМ; астрав., Сл. ПЗБ), руск. ры́нок, укр. ри́нок. Да ўсходніх славян трапіла праз пасрэдніцтва заходнеславянскіх моў, параўн. польск. rynek ’рынак’, ’рыначная плошча’, славац. rinok ’рынак’, ’рыначная плошча’, чэш. rynk ’кола’, ’гарадская плошча’, н.-луж. rynk ’рыначная плошча’ са с.-в.-ням. rinc ’кола’, ’плошча’, ням. Ring ’кола’ (> у паўдн.-усх. дыялектах ’плошча’ > ’рыначная плошча’). Параўн. таксама галанд. ring ’кола’, швед. ring ’кола’, ’пляцоўка’ (Фасмер, 5, 530; Брукнер, 472; Чарных, 2, 130; Булыка, Бел. лінгв., 64). Сюды ж і ры́нак у значэнні ’сярэдняя свабодная частка пакоя’ (капыл., Сл. ПЗБ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ме́ста, ‑а, М месце, н.
1. Уст. Горад.
2. Абл. Рыначная плошча. [Слуцк] меў тое месца, якое было асяродкам эканамічнага і гандлёвага жыцця акругі — рыначную плошчу па самай сярэдзіне. Гэта была даволі вялікая, .. выбрукаваная плошча і звалася ў нас местам. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кішэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шы́ць, незак.
1. Мітусліва рухацца ў розных напрамках (пра вялікую колькасць каго-н.).
Мільёны пчол кішаць на канюшыне.
2. кім. Быць перапоўненым мноствам жывых рухавых істот.
Базарная плошча кішэла народам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дварцо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дварца. Дварцовая плошча. Дварцовы парк.
•••
Дварцовы пераварот гл. пераварот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вадазбо́р, ‑у, м.
1. Збіранне, накапленне вады.
2. Плошча, з якой рака збірае ваду; басейн. Вадазбор ракі Прыпяці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
база́рны база́рный;
~ная пло́шча — база́рная пло́щадь;
б. дзень — база́рный день;
◊ ~ная ба́ба — база́рная ба́ба
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)