наменклату́ра, ‑ы, ж.
1. Пералік, сукупнасць назваў, тэрмінаў, якія ўжываюцца ў якой‑н. галіне навукі, вытворчасці і пад. Хімічная наменклатура. Наменклатура вырабаў. Наменклатура запасных частак.
2. Пералік бухгалтарскіх рахункаў. Старшы бухгалтар зробіць абаротны, пасля сальдав[ан]ы баланс, прыложыць да яго калькуляцыі і формы, патрэбныя па наменклатуры — і справаздача гатова. Скрыган.
3. Спіс кадравых пасад, якія зацвярджаюцца вышэйшай арганізацыяй.
[Лац. nomenclatura — пералік, спіс.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наменклату́ра, -ы, ж.
1. Пералік або сукупнасць назваў тэрмінаў, што ўжываюцца ў якой-н. спецыяльнасці.
Геаграфічная н.
Н. лекавых сродкаў.
2. зб. Наменклатурныя работнікі, а таксама спісы адпаведных пасад (разм.).
|| прым. наменклату́рны, -ая, -ае.
Н. работнік.
Наменклатурныя кадры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фармакапе́я, ‑і, ж.
Спец. Афіцыйны звод правіл, якім кіруюцца фармацэўты пры падрыхтоўцы, праверцы, захоўванні, назначэнні лякарстваў і пералік лекавых рэчываў, якія павінны знаходзіцца ў аптэцы.
[Ад грэч. pharmakon — лякарства і poieō — раблю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рэе́стр ’пералік, спіс’ (ТСБМ, Нас.). Ст.-бел. реестръ ’рэестр’ < ст.-польск. regestr, registr, rejestr ’тс’ < с.-лац. register (Булыка, Лекс. запазыч., 57).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
катало́г, ‑а, м.
Спіс, сістэматызаваны пералік прадметаў (кніг, карцін, музейных экспанатаў і пад.), складзены ў пэўным парадку. Бібліятэчны каталог кніг. Алфавітны каталог. Сістэматычны каталог. Фондавы каталог.
[Ад грэч. katálogos — спіс, пералік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змест, -у, М -сце, м.
1. Тое, што складае сутнасць каго-, чаго-н.
Адзінства формы і зместу.
2. Тэма, асноўная сутнасць выкладу, выказвання.
З. размовы.
З. твора.
3. Пералік раздзелаў, састаўных частак кнігі з указаннем старонак, змешчаны ў канцы ці ў пачатку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маларазбо́рлівы, ‑ая, ‑ае.
Які цяжка разабраць, прачытаць. Пералік устаноў, у якіх .. [Гузакоўскі] займаў у розныя часы свайго жыцця розныя пасады, ледзь змяшчаўся на трох аркушах, спісаных дробнымі маларазборлівымі каракулямі. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спіс, -а, мн. спі́сы, -аў, м.
1. Пісьмовы пералік каго-, чаго-н.
С. студэнтаў.
2. Рукапісная копія; перапісаны тэкст чаго-н.
Старажытныя спісы летапісу.
3. Дакумент, у якім пералічаны якія-н. звесткі.
○
Паслужны спіс — дакумент са звесткамі аб праходжанні службы.
|| прым. спі́сачны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перечисле́ние ср.
1. (действие) пералічэ́нне, -ння ср.;
2. бухг. пералічэ́нне, -ння ср.;
3. (перечень) пералі́к, -ку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
алфаві́т, -а, М -віце, мн. -ы, -аў, м.
1. Сукупнасць літар дадзенай сістэмы пісьма, размешчаных ва ўстаноўленым парадку.
Беларускі а.
2. Парадак літар, прыняты ў азбуцы.
Напісаць прозвішчы супрацоўнікаў паводле алфавіта.
3. чаго. Указальнік, пералік чаго-н. па парадку літар азбукі.
А. уласных імён.
|| прым. алфаві́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)