◎ По́трох ’вантробы’ (ТС), лотрах! ’тс’ (Сцяшк. Сл.). Гл. патроху.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паме́шваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Мяшаць, размешваць патроху або час ад часу. Варыва памешвала чарпапом з доўгай ручкай немаладая, з добрым, прыветлівым тварам кабета. Навуменка.

паме́шваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Мясіць патроху або час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́ло-пома́лу нареч., разг. ма́ла-пама́лу; памале́ньку; (понемногу) патро́ху; (постепенно) паступо́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поворо́вывать несов. (часто, не раз) разг. кра́сці (час ад ча́су, патро́ху).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папля́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Пляскаць час ад часу або злёгку, патроху. Папляскваць рукою па плячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небеспадста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае некаторую падставу. Патроху-памалу ў нас вырастаў стыхійны, але небеспадстаўны дух пратэсту. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поша́тывать несов. (патро́ху, зрэ́дку, час ад ча́су) хіста́ць (калыва́ць, ківа́ць); пахі́стваць, пакалы́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́ркасць, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і горыч. Малая не магла ўседзець дома.., пакуль не сплыла патроху горкасць з душы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Ліцца маленькімі струменьчыкамі з перапынкамі.

Чуваць, як у даёнку цыркае малако.

2. Пляваць праз зубы.

Ц. слінай.

3. Пра насякомых, птушак: стракатаць.

У траве цыркаюць конікі.

4. перан. Плаціць, даваць што-н. дробнымі порцыямі, патроху.

|| аднакр. цы́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. цы́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пакры́се ’патроху, у невялікай колькасці, паступова, павольна’ (ТСБМ, Др.-Падб., Гарэц., Шн. 3). Ад па‑ і крыха ў месн. скл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)