разве́дчик разве́дчык, -ка м., выве́днік, -ка м.;

па́ртия разве́дчиков в гора́х па́ртыя разве́дчыкаў у гара́х;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́дачны (занимающийся разведкой) разве́дочный; (занимающийся изысканием — ещё) изыска́тельский;

~ныя рабо́ты — разве́дочные рабо́ты;

~ная па́ртыя — изыска́тельская па́ртия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кадэ́цкі I воен., уст. каде́тский;

к. ко́рпус — каде́тский ко́рпус

кадэ́цкі II полит., уст. каде́тский;

~кая па́ртыя — каде́тская па́ртия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́дчык м., в разн. знач. разве́дчик; (научный исследователь со специальной целью — ещё) изыска́тель;

атра́д ко́нных ~каў — отря́д ко́нных разве́дчиков;

па́ртыя ~каў у гара́х — па́ртия разве́дчиков (изыска́телей) в гора́х;

самалёт-р. — самолёт-разве́дчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)