адсяка́ць

1. отруба́ть, отсека́ть;

2. перен. (отделять, лишив связи, общения) отсека́ть;

3. (каму) перен. отреза́ть; отбрива́ть (кого);

1-3 см. адсячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шара́хнуць сов.

1. разг. отхвати́ть, отре́зать;

ш. кава́лак бу́лкі — отхвати́ть (отре́зать) кусо́к бу́лки;

2. разг. (с силой) шара́хнуть, сту́кнуть, уда́рить;

ш. па галаве́ — шара́хнуть (сту́кнуть, уда́рить) по голове́;

3. разг. (выстрелить) шара́хнуть;

ш. з гарма́ты — шара́хнуть из пу́шки;

4. шара́хнуться, ки́нуться, бро́ситься;

ко́ні ~нулі ўбок — ло́шади шара́хнулись (ки́нулись, бро́сились) в сто́рону

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсмалі́ць сов., прост.

1. (резко сказать, ответить) отре́зать; отколо́ть;

2. (быстро, ловко что-л. сделать) отхвати́ть; (пройти — ещё) отмаха́ть; (ударить, избить — ещё) отхлеста́ть, отката́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсячы́ сов.

1. отруби́ть, отсе́чь;

а. галі́нку дрэ́ва — отруби́ть (отсе́чь) ве́тку де́рева;

2. перен. (отделить, лишив связи, общения) отсе́чь;

3. (каму) перен. отре́зать; отбри́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адхапі́ць сов.

1. (резким движением отстранить) отдёрнуть;

а. руку́ — отдёрнуть ру́ку;

2. разг. (отрубить, отрезать) отхвати́ть;

3. разг. (получить изрядное количество чего-л.) урва́ть, отхвати́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адхо́пліваць несов.

1. (резким движением отстранять) отдёргивать;

2. разг. (отрубать, отрезать) отхва́тывать;

3. разг. (получать изрядное количество чего-л.) урыва́ть, отхва́тывать;

1-3 см. адхапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урэ́заць сов.

1. прям., перен. уре́зать;

у. крысо́ — уре́зать полу́;

у. расхо́ды — уре́зать расхо́ды;

2. вре́зать, вста́вить;

у. замо́к у дзве́ры — вре́зать (вста́вить) замо́к в дверь;

3. разг. наре́зать; отре́зать (немного);

у. хле́баотре́зать хлеба;

4. разг. (о музыке) гря́нуть;

у. по́льку — гря́нуть по́льку;

5. прост. (сделать или сказать что-л. неожиданное) отколо́ть;

6. прост. груб. сма́зать, уда́рить;

у. па тва́ры — сма́зать (уда́рить) по лицу́;

у. шту́ку — отколо́ть но́мер; отмочи́ть шту́ку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удаля́ть несов.

1. (отдалять) аддаля́ць;

2. (заставлять уйти) выдаля́ць; (выпроваживать) выправа́джваць; (выводить) выво́дзіць; (выгонять) выганя́ць; (высылать) высыла́ць; (увольнять) звальня́ць; (исключать) выключа́ць;

3. (из организма, с какого-л. места и т. п.) выдаля́ць; (вырезать) выраза́ць; (отрезать) адраза́ць; (извлекать) выма́ць, дастава́ць; (вытаскивать) выця́гваць; (вырывать) вырыва́ць; (выводить) выво́дзіць; (уничтожать) знішча́ць; (убирать) прыма́ць, прыбіра́ць; (очищать) ачышча́ць;

4. (устранять) устараня́ць; (отстранять) адхіля́ць; (отодвигать) адсо́ўваць; (избавляться) пазбаўля́цца; см. удали́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нож (род. нажа́) м., в разн. знач. нож;

склада́ны н. — складно́й нож;

н. бульдо́зера — нож бульдо́зера;

быць на нажа́х — быть на ножа́х;

н. у сэ́рца — нож в се́рдце;

з нажо́м да го́рла прыста́ць — с ножо́м к го́рлу приста́ть;

н. у спі́ну — нож в спи́ну;

без нажа́ рэ́заць (зарэ́заць) — без ножа́ ре́зать (заре́зать);

пад н. — под нож (ложи́ться, лечь и т.п.);

як нажо́м адрэ́заць — как ножо́м отре́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удали́ть сов.

1. (отдалить) аддалі́ць;

удали́ть предме́т от глаз аддалі́ць прадме́т ад вачэ́й;

2. (заставить уйти) вы́даліць; (выпроводить) вы́правадзіць, мног. павыправо́джваць; (вывести) вы́весці; (выгнать) вы́гнаць; (выслать) вы́слаць, мног. павысыла́ць; (уволить) зво́льніць; (исключить) вы́ключыць;

удали́ть посторо́нних вы́даліць (вы́правадзіць) пабо́чных асо́б;

удали́ть из за́ла заседа́ния вы́даліць (вы́весці) з за́лы пасяджэ́ння;

удали́ть дете́й из ко́мнаты вы́весці дзяце́й з пако́я;

удали́ть из университе́та вы́ключыць з універсітэ́та;

3. (из организма, с какого-л. места и т. п.) вы́даліць; (вырезать) вы́разаць, мног. павыраза́ць, павырэ́зваць; (отрезать) адрэ́заць, мног. паадраза́ць, паадрэ́зваць; (извлечь) вы́няць; даста́ць; (вытащить) вы́цягнуць; (вырвать) вы́рваць, мног. павырыва́ць; (вывести) вы́весці; (уничтожить) зні́шчыць; (убрать) прыня́ць, прыбра́ць; (очистить) ачы́сціць;

удали́ть о́пухоль вы́разаць пухлі́ну;

удали́ть ру́ку адрэ́заць руку́;

удали́ть зано́зу вы́няць (даста́ць, вы́цягнуць) стрэ́мку;

удали́ть больно́й зуб вы́рваць хво́ры зуб;

удали́ть пятно́ вы́весці (зні́шчыць) пля́му;

удали́ть снег с пло́щади прыбра́ць снег з пло́шчы, ачы́сціць пло́шчу ад сне́гу;

удали́ть во́лосы с чего́-л. ачы́сціць ад шэ́рсці (ад валасо́ў) што-не́будзь;

4. (устранить) устарані́ць; (отстранить) адхілі́ць; (отодвинуть) адсу́нуць; (избавиться) пазба́віцца;

удали́ть опа́сность адхілі́ць (устарані́ць) небяспе́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)