сацстра́х, -у, м.

Скарачэнне: сацыяльнае страхаванне.

Органы сацстраху.

|| прым. сацстра́хаўскі, -ая, -ае (разм.).

Сацстрахаўская пуцёўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́рган м., в разн. знач. о́рган;

о. зро́ку — о́рган зре́ния;

○ правізо́рныя о́рганы — биол. провизо́рные о́рганы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсентэі́зм, -у, м. (кніжн.).

Ухіленне выбаршчыкаў ад удзелу ў выбарах у дзяржаўныя органы.

|| прым. абсентэі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самакірава́нне ср., в разн. знач. самоуправле́ние;

о́рганы мясцо́вага ~ння — о́рганы ме́стного самоуправле́ния;

с. гарадо́ў — самоуправле́ние городо́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осяза́тельный

1. датыка́льны;

осяза́тельные о́рганы датыка́льныя о́рганы;

2. перен. (ощутительный) адчува́льны; (заметный) прыме́тны, разг. прыкме́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хвата́тельный хапа́льны, хвата́льны;

хвата́тельные о́рганы насеко́мых хапа́льныя (хвата́льныя) о́рганы насяко́мых;

хвата́тельные движе́ния хапа́льныя (хвата́льныя) ру́хі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сле́дства, -а, н.

Высвятленне органамі юстыцыі абставін, звязаных са злачынствам.

Весці с.

|| прым. сле́дчы, -ая, -ае.

Следчыя органы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́рган, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Частка арганізма, якая мае пэўную будову і спецыяльнае прызначэнне.

О. зроку.

Унутраныя органы.

2. перан., чаго. Сродак, зброя.

Друк — актыўны о. прапаганды.

3. Дзяржаўная ці грамадская ўстанова, арганізацыя.

Мясцовыя органы.

О. аховы здароўя.

4. Друкаванае выданне, што належыць якой-н. установе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правізо́рны в разн. знач. провизо́рный;

~ная ацэ́нка — провизо́рная оце́нка;

~ныя ме́ры — провизо́рные ме́ры;

○ ~ныя о́рганы — биол. провизо́рные о́рганы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэнтралі́зм, -у, м.

Сістэма кіравання, пры якой мясцовыя ўстановы, органы падпарадкаваны цэнтральнай уладзе, цэнтру (у 5 знач.).

|| прым. цэнтралі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)