Verbum

арфаэ́пія, -і, ж.

1. Сістэма правіл, якія вызначаюць правільнае літаратурнае вымаўленне.

2. Ступень засваення правіл вымаўлення.

|| прым. арфаэпі́чны, -ая, -ае.

Арфаэпічныя нормы.

сваво́льства, -а, н.

1. Гарэзлівасць, гуллівасць.

С. дзяцей.

2. Свавольныя паводзіны, учынкі, якія ідуць наперакор каму-н., парушаюць прынятыя нормы.

С. інспектара.

унармава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак., што.

Прывесці да нормы.

У. напісанне ўласных імён.

|| незак. унармо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. унармава́нне, -я, н.

перавыдаткава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Выдаткаваць звыш нормы, плана, перарасходаваць.

П. сродкі.

|| незак. перавыдатко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перавыдаткава́нне, -я, н.

цяжкава́гавы, -ая, -ае.

1. Які мае вялікую вагу; цяжкі.

Цяжкавагавыя грузы.

2. Які перавышае сваёй вагой нормы загрузкі.

Ц. таварны састаў.

|| наз. цяжкава́гавасць, -і, ж.

перагнаі́ць, -наю́, -но́іш, -но́іць; -но́ены; зак., што.

1. Згнаіць усё, многае.

П. сена.

2. Угнаіць звыш нормы, празмерна.

П. зямельны ўчастак.

|| незак. перагно́йваць, -аю, -аеш, -ае.

завы́сіць, -вы́шу, -вы́сіш, -вы́сіць; -вы́шаны; зак., што.

Занадта павысіць.

З. нормы выпрацоўкі.

З. цэны.

З. ацэнку на экзамене.

|| незак. завыша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. завышэ́нне, -я, н.