нацёрты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нацерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацёрты

1. натёртый; намелённый;

2. намя́тый;

1, 2 см. наце́рці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насанда́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Нацерці, пафарбаваць сандалам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́драіць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Нацерці, начысціць да бляску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абму́ляцца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Пашкодзіць сабе скуру трэннем; нацерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наканіфо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Нацерці каніфоллю. Наканіфоліць смык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праваскава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Нацерці, насыціць воскам; правашчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натере́ть сов.

1. (смазать) наце́рці, мног. панаціра́ць;

2. (начистить, навести лоск) начы́сціць, нашарава́ць, наглянцава́ць;

3. (повредить трением) наце́рці, мног. панаціра́ць, наму́ляць, мног. панаму́льваць;

4. (измельчить) наце́рці, мног. панаціра́ць; (тёркой) надра́ць, надзе́рці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наваксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Нацерці, начысціць ваксай. Наваксаваць боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Нацерці, намуляць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)