наро́дна-дэмакраты́чны наро́дно-демократи́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наро́дно-освободи́тельный наро́дна-вызвале́нчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вуснапаэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вуснай народна-паэтычнай творчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хіндуста́ні, нескл., м.

Народна-гутарковая мова Індыі, якая склалася на аснове дыялектаў хіндзі; найбольш пашыраная з новаіндыйскіх моў.

[Hindustani — назва Індыі (на мове хіндустані).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лао́с Лао́с, -са м.;

Лао́сская Наро́дно-Демократи́ческая Респу́блика Лао́ская Наро́дна-Дэмакраты́чная Рэспу́бліка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Коре́йская Наро́дно-Демократи́ческая Респу́блика Карэ́йская Наро́дна-Дэмакраты́чная Рэспу́бліка;

Се́верная Коре́я Паўно́чная Карэ́я.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кары́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць карыснага (у 1 знач.). Васількі, як вядома, у нашай народна-фальклорнай традыцыі — гэта сімвал мастацтва, хараство ўвогуле, жыта — сімвал матэрыяльнай карыснасці. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімвалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік сімвалізму (у 1 знач.). Ацэнка Купалы і Коласа даецца Горкім у плане процістаўлення іх народна-дэмакратычнай паэзіі ўпадніцкай, антыграмадскай паэзіі дэкадэнтаў і сімвалістаў. Івашын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раманты́зм, -у, м.

1. Кірунак у літаратуры і мастацтве канца 18—1-й палавіны 19 ст., прыхільнікі якога выступалі супраць канонаў класіцызму і сцвярджалі неабходнасць стварэння вобразаў ідэальных герояў і пачуццяў, выкарыстоўваючы гістарычныя і народна-паэтычныя тэмы.

2. Мастацкі метад, у якім першаступеннае значэнне адводзіцца суб’ектыўнай пазіцыі мастака ў адносінах да з’яў жыцця і паказу высокага прызначэння чалавека.

3. Настрой думак, светаадчуванне, прасякнутыя ідэалізацыяй рэчаіснасці, летуценнай сузіральнасцю.

|| прым. раманты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уду́мны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і удумлівы (у 1 знач.). Удумныя адносіны Купалы да фальклору .. пачыналіся якраз з пераасэнсавання народна-песенных сюжэтаў і матываў. Лойка. / у паэт. ужыв. З Масквы, з Крамля хадою ўдумнай, Усенароднай, чалавечай, Праз поле, поплавы, буруны Ідзе, таварышы, камуна На свеце шчасце ўвекавечыць! Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)