Verbum

грамадазна́ўства, -а, н.

Сукупнасць навук аб грамадстве, а таксама такая навука як прадмет выкладання.

|| прым. грамадазна́ўчы, -ая, -ае.

акіянало́гія, -і, ж.

Сукупнасць навук аб фізічных, хімічных, геалагічных і біялагічных працэсах у Сусветным акіяне.

|| прым. акіяналагі́чны, -ая, -ае.

фі́на-ўгразна́ўства, -а, н.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы і культуры фіна-ўгорскіх народаў.

|| прым. фі́на-ўгразна́ўчы, -ая, -ае.

біяло́гія, -і, ж.

Комплекс навук аб жывых арганізмах і іх узаемадзеянні з навакольным асяроддзем.

|| прым. біялагі́чны, -ая, -ае.

Б. факультэт.

сацыя...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да грамадства, да навук пра грамадства, напр.: сацыялінгвістыка, сацыяпсіхалогія.

правадзе́йны, -ая, -ае.

У выразе: правадзейны член чаго — вучонае званне члена некаторых навуковых устаноў, акадэмій і пад.

П. член акадэміі навук.

тэ́хнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст з сярэдняй тэхнічнай адукацыяй.

2. Чалавек, які працуе ў галіне тэхнікі, тэхнічных навук.

класіфіка́цыя, -і, ж.

1. гл. класіфікаваць.

2. Сістэма, па якой што-н. раскласіфікавана.

К. навук.

К. мінералаў.

К. раслін.

|| прым. класіфікацы́йны, -ая, -ае.