хром, -у, м.

1. Хімічны элемент, цвёрды метал светла-шэрага колеру.

2. Род мінеральнай жоўтай фарбы.

3. Сорт мяккай тонкай скуры.

|| прым. хро́місты, -ая, -ае (да 1 знач.) і хро́мавы, -ая, -ае (да 3 знач.).

Хромавы абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лісто́ўніца, ‑ы, ж.

Хвойнае дрэва з мяккай, ападаючай на зіму ігліцай і цвёрдай, моцнай драўнінай. Сібірская лістоўніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віго́нь, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Паўднёваамерыканская млекакормячая жывёліна сямейства лам з тонкай і мяккай шэрсцю, а таксама шэрсць гэтай жывёліны і тканіна з яе.

2. Род пражы з сумесі бавоўны з грубай шэрсцю, а таксама тканіна з яе.

|| прым. віго́невы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піне́ткі, ‑так; адз. пінетка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Лёгкі вываратны абутак на мяккай падэшве для дзяцей, якія яшчэ не ўмеюць хадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матра́ц, ‑а, м.

1. Мяккая тоўстая ватовая або валасяная подсцілка на ложак.

2. Частка ложка або канапы з спружыновым каркасам і мяккай пракладкай.

[Ням. Matratze.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сява́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Тое, што і сявенька. Ралля падсохла, мяккай стала воўнай, Ужо час узяцца за сявалку. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кло́мля, ‑і, ж.

Абл. Рыбацкая снасць накшталт трохвугольнай прызмы, абцягнутай сеткай, з адкрытай бакавой гранню; сак. У кломлю больш трапляла зялёнай, мяккай ціны, .. як той рыбы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віго́нь, ‑і, ж.

1. Паўднёваамерыканская млекакормячая жывёліна сямейства лам з тонкай і мяккай шэрсцю.

2. Тканіна з шэрсці гэтай жывёліны.

3. Пража з сумесі бавоўны і грубай шэрсці.

[Фр. vigogne.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мальта́н ’цёплая тканіна з бавоўны’, мальта́нка ’хустка с такой тканіны’ (КЭС, лаг.). З польск. multan ’сорт вельмі мяккай баваўняная тканіны’, якое з франц. molleton ’тс’. Гл. таксама малітан, мульт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

замая́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Паказацца, абазначыцца ў далечыні. Глухі пескавы шлях нарэшце вывеў нас з гушчыні лясоў на шырокую паляну, дзе ў мяккай і ціхай цемры замаячылі хаты. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)