Маста́к ’творчы работнік у галіне выяўленчага мастацтва’, ’той, хто дасягнуў высокай дасканаласці ў сваёй справе’ (ТСБМ, Нас., Касп., Бяльк.; паўд.-усх., КЭС). Укр. (Катлярэўскі) маста́к, рус. масто́к, пск. маста́к ’рабочы, які ведае справу і кіруе’. Утворана ад рус. мастер шляхам замены суфікса ‑ер на ‑ак. У бел. мову ў савецкі перыяд увайшло ў якасці семантычнай (сэнсавай) калькі (Крукоўскі, Уплыў, 151).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маста́к, -ка́ м.

1. (работник искусства) худо́жник;

2. разг. (мастер своего дела) до́ка, маста́к;

○ во́льны м. — свобо́дный худо́жник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штука́р, -ра́ м.

1. фо́кусник;

2. ма́стер, изобрета́тель; до́ка;

3. (склонный к выдумкам, затеям, проделкам) зате́йник, штука́рь, шут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рису́нок

1. рысу́нак, -нка м.;

ма́стер рису́нка ма́йстар рысу́нка;

2. (картинка) малю́нак, -нка м.;

акваре́льный рису́нок акварэ́льны малю́нак;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тра́вщик

1. спец. траві́льшчык, -ка м.;

2. (мастер, делающий травчатые узоры) уст. тра́ўшчык, -ка м., узо́рнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заслу́жаны заслу́женный;

~ная ўзнагаро́да — заслу́женная награ́да;

~ная паша́на — заслу́женная честь;

○ з. дзе́яч наву́кі — заслу́женный де́ятель нау́ки;

з. ма́йстар спо́рту — заслу́женный ма́стер спо́рта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

де част., прост. бо; ні́бы; маўля́ў;

он-де тако́й ма́стер ён бо (ні́бы) такі́ ма́йстар;

скажи́те ему́, го́сти-де ждут скажы́це яму́, го́сці, маўля́ў, чака́юць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доро́жный

1. даро́жны;

доро́жный ма́стер даро́жны ма́йстар;

доро́жные расхо́ды даро́жныя выда́ткі;

доро́жный знак даро́жны знак;

доро́жные ве́щи даро́жныя рэ́чы;

доро́жное строи́тельство даро́жнае будаўні́цтва;

2. (связанные с путешествием) падаро́жны; даро́жны;

доро́жные лю́ди падаро́жныя лю́дзі;

доро́жные впечатле́ния даро́жныя ўра́жанні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даро́жны в разн. знач. доро́жный; (относящийся к путешествию — ещё) путево́й;

д. пыл — доро́жная пыль;

~ныя выда́ткі — доро́жные (путевы́е) расхо́ды;

д. знак — доро́жный знак;

~ныя рэ́чы — доро́жные ве́щи;

~ныя за́пісы — доро́жные (путевы́е) за́писи;

д. ма́йстар — доро́жный ма́стер;

~нае будаўні́цтва — доро́жное строи́тельство;

~ныя ўра́жанні — доро́жные (путевы́е) впечатле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапо́жный

1. шаве́цкі;

сапо́жная мастерска́я шаве́цкая майстэ́рня;

сапо́жный ма́стер шаве́ц;

сапо́жное ремесло́ шаве́цтва (шаве́цкае рамяство́);

сапо́жный нож шаве́цкі нож;

2. (служащий для сапог) для бо́таў, на бо́ты;

сапо́жная мазь (ва́кса) мазь (ва́кса) для бо́таў (абу́тку);

сапо́жный това́р тава́р на бо́ты;

сапо́жная щётка шчо́тка для бо́таў (абу́тку).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)