літарату́рна-маста́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. літарату́рна-маста́цкі літарату́рна-маста́цкая літарату́рна-маста́цкае літарату́рна-маста́цкія
Р. літарату́рна-маста́цкага літарату́рна-маста́цкай
літарату́рна-маста́цкае
літарату́рна-маста́цкага літарату́рна-маста́цкіх
Д. літарату́рна-маста́цкаму літарату́рна-маста́цкай літарату́рна-маста́цкаму літарату́рна-маста́цкім
В. літарату́рна-маста́цкі (неадуш.)
літарату́рна-маста́цкага (адуш.)
літарату́рна-маста́цкую літарату́рна-маста́цкае літарату́рна-маста́цкія (неадуш.)
літарату́рна-маста́цкіх (адуш.)
Т. літарату́рна-маста́цкім літарату́рна-маста́цкай
літарату́рна-маста́цкаю
літарату́рна-маста́цкім літарату́рна-маста́цкімі
М. літарату́рна-маста́цкім літарату́рна-маста́цкай літарату́рна-маста́цкім літарату́рна-маста́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

навуко́ва-маста́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуко́ва-маста́цкі навуко́ва-маста́цкая навуко́ва-маста́цкае навуко́ва-маста́цкія
Р. навуко́ва-маста́цкага навуко́ва-маста́цкай
навуко́ва-маста́цкае
навуко́ва-маста́цкага навуко́ва-маста́цкіх
Д. навуко́ва-маста́цкаму навуко́ва-маста́цкай навуко́ва-маста́цкаму навуко́ва-маста́цкім
В. навуко́ва-маста́цкі (неадуш.)
навуко́ва-маста́цкага (адуш.)
навуко́ва-маста́цкую навуко́ва-маста́цкае навуко́ва-маста́цкія (неадуш.)
навуко́ва-маста́цкіх (адуш.)
Т. навуко́ва-маста́цкім навуко́ва-маста́цкай
навуко́ва-маста́цкаю
навуко́ва-маста́цкім навуко́ва-маста́цкімі
М. навуко́ва-маста́цкім навуко́ва-маста́цкай навуко́ва-маста́цкім навуко́ва-маста́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

антало́гія¹, -і, ж.

Зборнік выбраных мастацкіх твораў розных аўтараў.

А. беларускай паэзіі.

|| прым. анталагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

духоўна-мастацкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духоўна-мастацкі духоўна-мастацкая духоўна-мастацкае духоўна-мастацкія
Р. духоўна-мастацкага духоўна-мастацкай
духоўна-мастацкае
духоўна-мастацкага духоўна-мастацкіх
Д. духоўна-мастацкаму духоўна-мастацкай духоўна-мастацкаму духоўна-мастацкім
В. духоўна-мастацкі
духоўна-мастацкага
духоўна-мастацкую духоўна-мастацкае духоўна-мастацкія
Т. духоўна-мастацкім духоўна-мастацкай
духоўна-мастацкаю
духоўна-мастацкім духоўна-мастацкімі
М. духоўна-мастацкім духоўна-мастацкай духоўна-мастацкім духоўна-мастацкіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прафесійна-мастацкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прафесійна-мастацкі прафесійна-мастацкая прафесійна-мастацкае прафесійна-мастацкія
Р. прафесійна-мастацкага прафесійна-мастацкай
прафесійна-мастацкае
прафесійна-мастацкага прафесійна-мастацкіх
Д. прафесійна-мастацкаму прафесійна-мастацкай прафесійна-мастацкаму прафесійна-мастацкім
В. прафесійна-мастацкі
прафесійна-мастацкага
прафесійна-мастацкую прафесійна-мастацкае прафесійна-мастацкія
Т. прафесійна-мастацкім прафесійна-мастацкай
прафесійна-мастацкаю
прафесійна-мастацкім прафесійна-мастацкімі
М. прафесійна-мастацкім прафесійна-мастацкай прафесійна-мастацкім прафесійна-мастацкіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кунстка́мера, -ы, мн. -ы, -мер, ж. (уст.).

Збор гістарычных, мастацкіх і пад. рэдкасцей, а таксама памяшканне для такога збору.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гумары́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Сукупнасць гумарыстычных мастацкіх твораў.

2. Нешта смешнае, камічнае (разм.).

|| прым. гумарысты́чны, -ая, -ае.

Гумарыстычныя апавяданні.

Г. часопіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перадзві́жнік, -а, мн. -і, -аў м.

Перадавы, дэмакратычна настроены мастак-рэаліст другой паловы 19 ст. ў Расіі, удзельнік перасовачных мастацкіх выставак.

|| прым. перадзві́жніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Маста́цтва ’творчая перадача рэчаіснасці ў мастацкіх вобразах’, ’дасканалае ўменне, майстэрства ў якой-небудзь справе, рабоце’ (ТСБМ). Да маста́к (гл.). Утворана як дзіва́кдзіва́цтва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

літарату́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. Сукупнасць мастацкіх твораў пісьменнасці, якія маюць грамадскае і пазнавальнае значэнне.

Навуковая л.

Мемуарная л.

2. Від мастацтва, характэрнай рысай якога з’яўляецца стварэнне мастацкіх вобразаў пры дапамозе слова.

Беларуская мастацкая л.

3. Сукупнасць твораў якой-н. галіны ведаў, па якім-н. спецыяльным пытанні.

Палітычная л.

Тэхнічная л.

|| прым. літарату́рны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Літаратурныя помнікі.

Літаратурныя колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)