Verbum

засе́ў, -се́ву, мн. -се́вы, -се́ваў, м.

Участак зямлі, засеяны насеннем.

Рунее малады з. ярыны.

маладзі́ць, -ладжу́, -ло́дзіш, -ло́дзіць; незак., каго-што.

Надаваць больш малады выгляд.

Прычоска маладзіла жанчыну.

збраяно́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

У Сярэднія вякі: малады воін, які насіў зброю рыцара.

па́раснік, -у, м.

Малады лес, а таксама парасткі раслін ад каранёў, пнёў або з насення.

дзелаві́ты, -ая, -ае.

Энергічны, умелы, прадпрымальны ў рабоце.

Д. малады інжынер.

|| наз. дзелаві́тасць, -і, ж.

піжо́ністы, -ая, -ае (разм., неадабр.).

Падобны да піжона, які паводзіць сябе, як піжон

П. малады чалавек.

хлапчы́на, -ы, Д -ну, М -не, мн. -ы, -чы́н і -аў, м. (разм.).

Малады чалавек, дзяцюк.

Рослы, плячысты х.

дзяцю́к, дзецюка́, мн. дзецюкі́, дзецюко́ў, м. (разм.).

Юнак, дарослы хлопец; яшчэ нежанаты малады чалавек.

Стаяў плячысты д. з гармонікам.

млада...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. малады, новы, напр.: младагегельянцы, младапісьменны (пра мову: які атрымаў пісьменнасць у нядаўні час).