прагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., што.

Добра, поўнасцю нагрэць. [Якаў] садзіцца ў кабіну, каб прагрэць матор. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жарабе́ц, ‑бца, м.

Разм. Тое, што і жарабок. Павел адвязаў жарабца і вывеў на двор. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарчы́ць, ‑чыць; незак.

Аддаваць гаркатой, мець горкі прысмак. Смага бесперапынна мучыла, прыкра гарчыла ў роце. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віднава́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім цёмны, крыху светлы. Калі віднаватая ноч, то працуюць і ноччу. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многаступе́ньчаты, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю ступеней. Многаступеньчатая ракета. □ Піліп Пракапенка выточваў даволі складаную, многаступеньчатую дэталь. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паблудзі́ць, ‑блуджу, ‑блудзіш, ‑блудзіць; зак.

Блудзіць некаторы час. Васіль крыху паблудзіў, пакуль выбраўся на Магілёўскую шашу. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбуцве́лы, ‑ая, ‑ае.

Які трохі збуцвеў, струхлеў. Падышоў Патапавіч да акна, абапёрся локцямі на прыбуцвелы падаконнік. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбуцве́ць, ‑ее; зак.

Трохі, не да канца збуцвець, струхлець. Дошкі прыбуцвелі. □ Аполачак гэты ўжо трохі прыбуцвеў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагуля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

Разм. Гуляць доўга, неаднаразова. — От гэта папагуляў! — з захапленнем усклікнуў сувязіст. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абы-куды́, прысл.

Куды папала, куды-небудзь. — Не бойся, — зласнавата адказаў Кушнерчык, — абы-куды не завяду! Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)