зало́г​III м. (давно не паханная земля) абло́га, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приуса́дебный прысядзі́бны;

приуса́дебная земля́ прысядзі́бная зямля́;

приуса́дебный уча́сток прысядзі́бны ўча́стак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адта́ць сов. (освободиться ото льда, снега) отта́ять;

зямля́ адта́ла — земля́ отта́яла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ўніцца несов. наполня́ться, по́лниться;

◊ чу́ткамі зямля́ п. — посл. слу́хом земля́ по́лнится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обетова́нный запаве́тны, абяца́ны;

обетова́нная земля́ запаве́тная зямля́;

обетова́нный край книжн. запаве́тны край.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́лниться несов., книжн. напаўня́цца, по́ўніцца;

◊

слу́хом земля́ по́лнится посл. чу́ткамі зямля́ по́ўніцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папа́р, -ру м., с.-х. пар;

зямля́ ў ~ры — земля́ под па́ром

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́ша (земля) су́ша, -шы ж.;

ве́тер ду́ет с су́ши ве́цер дзьме з су́шы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ На́зма ’нара (лісіная)’ (Мат. Гом.). Няясна; магчыма, звязана з рус. назьми ’гной’, назьми ’звалка гною’, назмить ’угнойваць’, якія выводзяць са спалучэння прыназоўніка на і назоўніка земля (Фасмер, 3, 39, пад назём); магчымая матывацыя — неахайнасць лісінай нары.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мёрзлы в разн. знач. мёрзлый;

~лая зямля́ — мёрзлая земля́;

~лыя я́блыкі — мёрзлые я́блоки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)