Verbum

маршру́т, -у, М -ру́це, мн. -ы, -аў, м.

Шлях руху, звычайна вызначаны загадзя.

Турысцкі м.

|| прым. маршру́тны, -ая, -ае.

Маршрутнае таксі.

заручы́цца¹, -учу́ся, -у́чышся, -у́чыцца; зак., чым.

Загадзя забяспечыць сабе чыю-н. падтрымку, дапамогу.

З. падтрымкай сябра.

|| незак. заруча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

прадухілі́ць, -ілю́, -іліш, -іліць; -ілены; зак., што.

Загадзя ліквідаваць, устараніць.

П. бяду.

|| незак. прадухіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. прадухіле́нне, -я, н.

тэ́ндар², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Камерцыйны конкурс, таргі і пад. па загадзя пададзеных заяўках ад удзельнікаў.

|| прым. тэ́ндарны, -ая, -ае.

фаталі́зм, -у, м.

Містычная вера ў непазбежнасць лёсу, у тое, што ўсё ў свеце нібы загадзя вызначана наперад.

|| прым. фаталісты́чны, -ая, -ае.

фо́ра, -ы, ж.

У выразе: даваць (даць) фору каму —

1) у спорце: загадзя даваць (даць) каму-н. перавагу;

2) намнога апярэджваць, значна пераўзыходзіць.

прадузя́ты, -ая, -ае.

Заснаваны на думцы, якая загадзя беспадстаўна была прынята за правільную.

Прадузята (прысл.) аднесціся да чаго-н. П. погляд.

|| наз. прадузя́тасць, -і, ж.

наканава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што каму (разм.).

Наперад, загадзя вызначыць, абумовіць што-н.

|| незак. накано́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. наканава́нне, -я, н.