Verbum

скана́нне, -я, н.

Канец жыцця, смерць.

◊

Да сканання — да апошняга ўздыху.

прыстасава́насць, -і, ж.

Прыгоднасць, адпаведнасць якім-н. умовам.

П. да жыцця.

даве́ку, прысл.

Да канца жыцця.

Маленькі сабака д. шчаня (з нар.).

дэмакраты́зм, -у, м.

1. Дэмакратычная форма кіравання, дэмакратычная будова грамадства, наяўнасць дэмакратычных свабод для шырокіх мас.

2. Прастата ладу жыцця, даступнасць у зносінах з людзьмі.

Д. поглядаў.

Д. ва ўкладзе жыцця.

жыццёвы, -ая, -ае.

1. гл. жыццё.

2. Важны, істотны для жыцця, неабходны для людзей.

Жыццёвыя прапановы.

Жыццёвыя інтарэсы.

3. Узяты з жыцця; праўдападобны.

Ж. вобраз.

Жыццёвая сітуацыя.

|| наз. жыццёвасць, -і, ж.

пажыццёвы, -ая, -ае.

Да канца жыцця.

Пажыццёвая пенсія.

|| наз. пажыццёвасць, -і, ж.

протагісто́рыя, -і, ж. (кніжн.).

Дагістарычны перыяд жыцця чалавецтва.

|| прым. протагістары́чны, -ая, -ае.

пульс, -у, м.

1. Рытмічны рух сценак артэрый, які выклікаецца дзейнасцю сэрца.

Намацаць п.

2. перан., чаго. Тэмп жыцця, руху чаго-н.

П. грамадскага жыцця.

|| прым. пу́льсавы, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).