рамо́нак, -нку і -нка, м.

1. -нку. Травяністая расліна сямейства складанакветных з адзіночнымі кветкамі, у якіх пялёсткі звычайна белыя, а сярэдзіна жоўтая.

2. -нка, мн. -нкі, -нкаў. Кветка гэтай расліны.

3. -нку. Лекавы настой або высушаныя кветкі гэтай расліны.

Паласкаць горла рамонкам.

|| прым. рамо́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Прэ́лят ’жоўтая канюшына’ (Сл. рэг. лекс.). Адаптаваны паланізм; з польск. дыял. przelot ’расліна пералёт’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саранчу́к ’жоўтая махрастая з моцным пахам кветка’ (Некр.). Відавочна ад саранчук ’насякомае’ (гл. саранча); па падабенству фарбы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перапяля́чнік, перапе́лічнік ’скабіёза жоўтая, Scabiosa ochroleuca L.’ (віц., гродз., Кіс.). Да перапёлка (гл.). Названа паводле жаўтавата-бурага колеру птушкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ка́дмій, ‑ю, м.

1. Хімічны элемент, серабрыста-белы метал, які знаходзіцца пераважна ў цынкавых рудах.

2. Жоўтая фарба розных адценняў, якая прымяняецца ў алейным жывапісе, кераміцы і інш.

[Лац. cadmium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўту́ха, ‑і, ДМ ‑тусе, ж.

Жоўтая афарбоўка скуры, слізістых абалонак і вочных склераў, якая бывае пры хваробах печані жоўцевых шляхоў і інш. // Разм. Хвароба якая выклікае такі стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ара́нжава-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ара́нжава-жо́ўты ара́нжава-жо́ўтая ара́нжава-жо́ўтае ара́нжава-жо́ўтыя
Р. ара́нжава-жо́ўтага ара́нжава-жо́ўтай
ара́нжава-жо́ўтае		 ара́нжава-жо́ўтага ара́нжава-жо́ўтых
Д. ара́нжава-жо́ўтаму ара́нжава-жо́ўтай ара́нжава-жо́ўтаму ара́нжава-жо́ўтым
В. ара́нжава-жо́ўты (неадуш.)
ара́нжава-жо́ўтага (адуш.)		 ара́нжава-жо́ўтую ара́нжава-жо́ўтае ара́нжава-жо́ўтыя (неадуш.)
ара́нжава-жо́ўтых (адуш.)
Т. ара́нжава-жо́ўтым ара́нжава-жо́ўтай
ара́нжава-жо́ўтаю		 ара́нжава-жо́ўтым ара́нжава-жо́ўтымі
М. ара́нжава-жо́ўтым ара́нжава-жо́ўтай ара́нжава-жо́ўтым ара́нжава-жо́ўтых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фіяле́тава-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фіяле́тава-жо́ўты фіяле́тава-жо́ўтая фіяле́тава-жо́ўтае фіяле́тава-жо́ўтыя
Р. фіяле́тава-жо́ўтага фіяле́тава-жо́ўтай
фіяле́тава-жо́ўтае		 фіяле́тава-жо́ўтага фіяле́тава-жо́ўтых
Д. фіяле́тава-жо́ўтаму фіяле́тава-жо́ўтай фіяле́тава-жо́ўтаму фіяле́тава-жо́ўтым
В. фіяле́тава-жо́ўты (неадуш.)
фіяле́тава-жо́ўтага (адуш.)		 фіяле́тава-жо́ўтую фіяле́тава-жо́ўтае фіяле́тава-жо́ўтыя (неадуш.)
фіяле́тава-жо́ўтых (адуш.)
Т. фіяле́тава-жо́ўтым фіяле́тава-жо́ўтай
фіяле́тава-жо́ўтаю		 фіяле́тава-жо́ўтым фіяле́тава-жо́ўтымі
М. фіяле́тава-жо́ўтым фіяле́тава-жо́ўтай фіяле́тава-жо́ўтым фіяле́тава-жо́ўтых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хвараві́та-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хвараві́та-жо́ўты хвараві́та-жо́ўтая хвараві́та-жо́ўтае хвараві́та-жо́ўтыя
Р. хвараві́та-жо́ўтага хвараві́та-жо́ўтай
хвараві́та-жо́ўтае		 хвараві́та-жо́ўтага хвараві́та-жо́ўтых
Д. хвараві́та-жо́ўтаму хвараві́та-жо́ўтай хвараві́та-жо́ўтаму хвараві́та-жо́ўтым
В. хвараві́та-жо́ўты (неадуш.)
хвараві́та-жо́ўтага (адуш.)		 хвараві́та-жо́ўтую хвараві́та-жо́ўтае хвараві́та-жо́ўтыя (неадуш.)
хвараві́та-жо́ўтых (адуш.)
Т. хвараві́та-жо́ўтым хвараві́та-жо́ўтай
хвараві́та-жо́ўтаю		 хвараві́та-жо́ўтым хвараві́та-жо́ўтымі
М. хвараві́та-жо́ўтым хвараві́та-жо́ўтай хвараві́та-жо́ўтым хвараві́та-жо́ўтых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цёмна-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цёмна-жо́ўты цёмна-жо́ўтая цёмна-жо́ўтае цёмна-жо́ўтыя
Р. цёмна-жо́ўтага цёмна-жо́ўтай
цёмна-жо́ўтае		 цёмна-жо́ўтага цёмна-жо́ўтых
Д. цёмна-жо́ўтаму цёмна-жо́ўтай цёмна-жо́ўтаму цёмна-жо́ўтым
В. цёмна-жо́ўты (неадуш.)
цёмна-жо́ўтага (адуш.)		 цёмна-жо́ўтую цёмна-жо́ўтае цёмна-жо́ўтыя (неадуш.)
цёмна-жо́ўтых (адуш.)
Т. цёмна-жо́ўтым цёмна-жо́ўтай
цёмна-жо́ўтаю		 цёмна-жо́ўтым цёмна-жо́ўтымі
М. цёмна-жо́ўтым цёмна-жо́ўтай цёмна-жо́ўтым цёмна-жо́ўтых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)