тонкавалакні́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае тонкія валокны; які складаецца з тонкіх валокнаў. Тонкавалакністая драўніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

граб, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Лісцевае дрэва сямейства бярозавых з гладкай карой.

2. -у, толькі адз. Драўніна гэтага дрэва.

Зуб’е з грабу.

|| прым. гра́бавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ясака́р, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Дрэва сямейства вярбовых з цёмна-шэрай карой; чорная таполя.

Таўшчэзны камель ясакара.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. ясака́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіпары́с, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Паўднёвае вечназялёнае хвойнае дрэва сямейства кіпарысавых.

2. -у. Драўніна гэтай расліны.

Зроблены з кіпарысу.

|| прым. кіпары́савы, -ая, -ае і кіпары́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плата́н, -а і -у, м.

1. -а, мн. -ы, -аў. Вялікае дрэва з зеленавата-шэрай карой і шырокім лапчастым лісцем.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. плата́навы, -ая, -ае.

Сямейства платанавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэзана́нсны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэзанансу (у 1, 2 знач.). Рэзанансны гук. Рэзанансная драўніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эўкалі́пт, -а і -у, М -пце, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Паўднёвае вечназялёнае дрэва, якое вельмі хутка расце і дасягае вялікіх памераў.

2. -у, адз. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. эўкалі́птавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клён, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Дрэвавая або кустовая расліна сямейства кляновых, драўніна якой ідзе на выраб мэблі, музычных інструментаў і пад.

2. ‑у. Драўніна гэтай расліны. Лыжы з клёну. □ Даніла падбіраў клён, бярозу, дуб, асіну на цабэркі, вёдры, начоўкі і лыжкі. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эбе́н, ‑а і ‑у, м.

Уст.

1. ‑а. Чорнае дрэва.

2. ‑у; толькі адз. Драўніна гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цік³, -а і -у, м.

1. -а. Дзікарослае дрэва сямейства вербенавых з моцнай драўнінай, якое расце ў лясной паласе Індыі, Індакітая.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва, якая выкарыстоўваецца ў караблебудаванні.

|| прым. ці́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)