выбачэ́нне, ‑я,
Дараванне віны; прабачэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выбачэ́нне, ‑я,
Дараванне віны; прабачэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намяча́цца, ‑аецца;
1.
2. Папярэдне планавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замаро́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць і замарачы́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двуру́шнік, ‑а,
Няшчыры чалавек, які знешне выражае адданасць каму‑н., а ўпотай дзейнічае супраць яго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адбры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкалупа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Аддзяліць, калупаючы; адкрышыць, адарваць пазногцем, пальцам ці якой‑н. прыладай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спяко́тлівы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хабато́к, ‑тка,
1.
2. Орган ссання ў членістаногіх жывёл у выглядзе выцягнутага ў трубку рота.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакалупа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палячы́цца, ‑лячуся, ‑лечышся, ‑лечыцца;
Лячыцца некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)