павли́ний па́він, паўлі́навы;

павли́ний глаз па́віна (паўлі́нава) во́ка;

воро́на в павли́ньих пе́рьях варо́на ў па́віным (паўлі́навым) пе́р’і.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пья́ный

1. прил., прям., перен. п’я́ны;

2. сущ. п’я́ны, -нага м.;

с пья́ных глаз з п’я́ных вачэ́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крива́яII сущ. (ослепшая на один глаз) разг. слепаво́кая, -кай ж.; сляпа́я на адно́ во́ка, аднаво́кая, -кай ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подте́чь сов., в разн. знач. падцячы́;

вода́ подтекла́ под скамью́ вада́ падцякла́ пад ла́ву;

глаз подтёк во́ка падцякло́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падцячы́ сов., в разн. знач. подте́чь;

вада́ ~цякла́ пад ла́ву — вода́ подтекла́ под скамью́;

во́ка ~цякло́глаз подтёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разяўля́цца несов.

1. разг. раскрыва́ться, разева́ться;

2. перен., прост. (кричать) ора́ть;

3. перен., прост. (смотреть, не сводя глаз) уставля́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дурно́й

1. дрэ́нны, пага́ны, ке́пскі, благі́;

ду́рной вкус дрэ́нны густ;

2. (некрасивый) непрыго́жы; бры́дкі;

3. (глупый) прост. дурны́;

ду́рной глаз пага́нае во́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засоре́ние засме́чванне, -ння ср.; (загрязнение) забру́джванне, -ння ср.; (забивание) забіва́нне, -ння ср.; (глаз) запару́шванне, -ння ср.; (желудка) засарэ́нне, -ння ср.; см. засоря́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́ка (мн. во́чы) ср. глаз м.;

акамада́цыя во́ка — аккомода́ция гла́за;

глядзе́ць кра́ем во́ка — смотре́ть кра́ем гла́за;

гля́нуць адны́м во́кам — взгляну́ть одни́м гла́зом;

мець в. — (на каго) име́ть зуб на или (против кого);

не мець во́ка — (на каго) не люби́ть (кого-л.), не быть располо́женным (к кому-л.), не жа́ловать (кого);

прыкі́нуць на в. — прики́нуть на глаз;

кі́нуць во́кам — взгляну́ть;

спусці́ць з во́ка — потеря́ть из ви́ду;

праве́сці во́кам (вача́мі) — проводи́ть взгля́дом (глаза́ми);

як во́кам скі́нуць — наско́лько ви́дит глаз;

спаць адны́м во́кам — спать вполгла́за;

в. не запарушы́ць — воды́ не замути́ть, му́хи не оби́деть;

з в. вы́пасці — вы́пасть из по́ля зре́ния;

у в. ўкі́нуцца — пригляну́ться;

мець на во́ку — (каго, што) а) следи́ть (за кем, чем); б) име́ть на приме́те (кого, что);

як во́кам маргну́ць — в одно́ мгнове́ние; в оди́н миг;

упа́сці ў в. — (каму) обрати́ть на себя́ (чьё) внима́ние;

на во́ку — на глаза́х, на виду́;

нако́лькі во́ка хапа́е — наско́лько ви́дит (хвата́ет) глаз;

хоць — па́льцам у в. хоть глаз вы́коли;

ні да бо́ка, ні да в. — ни к селу́ ни к го́роду;

све́жым во́кам — све́жим гла́зом;

на све́жае в. — на све́жий глаз;

в. ра́дуеццаглаз ра́дуется;

в. на в. — с гла́зу на́ глаз;

во́кам не згле́дзець — гла́зом не охвати́ть;

во́кам не маргну́ць (змаргну́ць) — гла́зом не моргну́ть (сморгну́ть);

ла́шчыць в.глаз ра́довать;

куды́ ні кінь во́кам — куда́ ни кинь гла́зом;

пага́нае (благо́е) в. — дурно́й глаз;

во́страе в.о́стрый глаз;

ве́рнае в. — ве́рный глаз;

глядзе́ць пі́льным во́кам — смотре́ть (гляде́ть) во все глаза́о́ба);

глядзе́ць крывы́м во́кам — смотре́ть ко́со;

(цёмна) хоць в. вы́калі — (темно́) хоть глаза́ вы́коли;

сну ні ў адны́м во́ку — сна ни в (еди́ном) глазу́;

берагчы́ як зрэ́нку в. — бере́чь как зени́цу о́ка;

няўзбро́еным во́кам — невооружённым гла́зом;

ні бо́ка ні в. — почём зря;

чо́ртава в. — окно́ (в болоте);

як бяльмо́ на во́ку — как бельмо́ на глазу́;

не дагле́дзіш во́кам — запла́ціш бо́кампосл. смотри́ в о́ба;

не ў брыво́, а ў в. — не в бровь, а в глаз;

ба́чыць в., дзе пячэ́цца ко́ка!посл. зна́ет соро́ка, где зи́му зимова́ть!;

ба́чыць в., ды даста́ць далёкапогов. ви́дит о́ко, да зуб неймёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мига́ние

1. (глаз) міга́нне, -ння ср., марга́нне, -ння ср., мо́рганне, -ння ср.;

2. (мерцание) міга́нне, -ння ср., мігаце́нне, -ння ср., мігце́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)