Verbum

пру́ткі, -ая, -ае.

1. Тое, што і пругкі.

Пруткія галіны дрэва.

2. Жорсткі, цвёрды.

Калошы былі мокрыя і пруткія.

|| наз. пру́ткасць, -і, ж.

тэрмінало́гія, -і, ж.

Сукупнасць, сістэма тэрмінаў якой-н. навукі, галіны тэхнікі, віду мастацтва.

Т. фізікі.

Т. філасофіі.

Мовазнаўчая т.

|| прым. тэрміналагі́чны, -ая, -ае.

разгалі́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ні́цца; зак.

Пайсці ў галіны, даць многа голля.

Разгалінілася ліпа.

|| незак. разгаліня́цца, -яецца.

|| наз. разгаліне́нне, -я, н.

суме́жны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца непасрэдна побач; суседні; цесна звязаны з чым-н., блізкі.

С. ўчастак бульбы.

Сумежныя галіны навукі.

|| наз. суме́жнасць, -і, ж.

схво́снуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зак. (разм.).

Пераплесціся, злучыцца пры рэзкім сустрэчным руху (пра што-н. гнуткае, доўгае).

Галіны кустоў схвоснуліся.

пазрыва́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Аддзяліць ад галіны, сцябла ўсё, многае.

П. кветкі.

2. 3 сілай рвануўшы, садраць усё, многае.

Ураган пазрываў дахі.

прыгну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; зак.

Нагнуцца, нахіліцца, трохі сагнуцца.

Галіны прыгнуліся да зямлі.

П., уваходзячы ў склеп.

|| незак. прыгіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

разло́жысты, -ая, -ае.

1. Развесісты, раскідзісты, шырокі (пра дрэвы, крону, галіны і пад.).

Разложыстая ліпа.

2. Шырокі, пакаты; адкрыты, роўны.

Р. луг.

|| наз. разло́жыстасць, -і, ж.

працаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Той, хто працуе.

Сумленны п.

2. Работнік якой-н. галіны, сферы працы.

Працаўнікі навукі.

|| ж. працаўні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.