Verbum

акупа́цыя, -і, ж.

Гвалтоўны захоп чужой тэрыторыі ваеннай сілай.

Гады акупацыі.

|| прым. акупацы́йны, -ая, -ае.

Акупацыйныя войскі.

студэ́нцтва, -а, н.

1. зб. Студэнты.

Беларускае с.

2. Перыяд вучобы ў вышэйшай навучальнай установе.

Гады с.

юна́цтва, -а, н.

1. Перыяд жыцця пасля маленства да сталасці.

Гады юнацтва.

2. зб. Юнакі і дзяўчаты; моладзь.

Часопіс для юнацтва.

год, -а, М -дзе, мн. гады́, гадо́ў, м.

1. Прамежак часу, за які Зямля робіць адзін абарот вакол Сонца.

Мінула два гады.

Засушлівы г.

Чатыры пары года: зіма, вясна, лета, восень.

2. Адрэзак часу, які ўключае ў сябе 12 каляндарных месяцаў.

Новы г. (наступаючы год, а таксама дзень 1 студзеня). Два гады ад нараджэння.

Г. ад году (з кожным годам). Круглы г.

Гадамі не сустракаемся.

3. Прамежак часу, у які праводзіцца цыкл якіх-н. работ, заняткаў.

Навучальны г.

Фінансавы г.

4. мн. Доўгі перыяд, у які нешта адбываецца, якому што-н. уласціва.

Пасляваенныя гады.

Гады маладосці.

5. мн. У спалучэнні з парадк. ліч.: адрэзак часу ў межах дзесяцігоддзя.

Васьмідзясятыя гады дваццатага стагоддзя.

6. мн. Узрост.

Ён ужо ў гадах (пажылы, стары). Не тыя гады.

Не па гадах.

7. Прамежак часу, на працягу якога адбываецца абарот якой-н. планеты вакол Сонца.

Г.

Марса.

○

Высакосны год — кожны чацвёрты год, які мае ў лютым не 28, а 29 дзён.

Светлавы год — адзінка адлегласці, роўная шляху, які праходзіць прамень святла за адзін трапічны год.

Трапічны год — прамежак часу, за які Сонца завяршае адзін цыкл змен пор года (напр.: ад аднаго вясенняга раўнадзенства да наступнага і пад.).

◊

Гады ў рады (разм.) — вельмі рэдка (сустракацца, бачыцца).

З году ў год (разм.) — пастаянна, на працягу некалькіх гадоў.

|| ласк. го́дзік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 2 знач.) і гадо́к, -дка́, мн. -дкі́, -дко́ў, м. (да 2 знач.).

|| прым. гадавы́, -а́я, -о́е (да 1—3 знач.).

Гадавая справаздача.

Г. план.

паслужы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак.

1. гл. служыць.

2. Пабыць некаторы час, служачы дзе-н.

Паслужыў тры гады ў ваенна-марскім флоце.

панажыва́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

Нажыцца, разбагацець — пра ўсіх, многіх.

Многія панажываліся за гэтыя гады.

будзёнавец, -наўца, мн. -наўцы, -наўцаў, м. (гіст.).

Баец Першай Коннай арміі, якой камандаваў С. М. Будзённы ў гады Грамадзянскай вайны 1917—1922 гг.

міну́лы, -ая, -ае.

1. Які ўжо прайшоў, мінуў.

Мінулыя гады.

2. у знач. наз. міну́лае, -лага, н. Тое, што прайшло, адышло; былое.

Успомніць мінулае.

пагні́сці і пагні́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніе́; пагні́ў, -ніла́, -ло́; зак.

Згнісці — пра ўсё, многае.

За многія гады салома пагніла на стрэхах.