зе́лень, -і, ж.

1. Зялёны колер, што-н. зялёнае.

2. Расліннасць, расліны.

З. садоў.

Сакавітая з. лугу.

3. зб. Некаторыя віды гародніны і траў што скарыстоўваюцца ў ежу.

Пакласці ў суп з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ламіна́рыя, ‑і, ж.

Род буйных марскіх водарасцей, асобныя віды якіх (марская капуста) ужываюцца ў ежу.

[Ад лац. lamina — пласцінка, палоска.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпраме́ньвацца, ‑аецца; незак.

1. Вылучаючыся, распаўсюджвацца (пра розныя віды прамянёвай энергіі).

2. Зал. да выпраменьваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзедо́выя, ‑ых.

Сямейства адна‑, двух‑, радзей шматгадовых травяністых раслін, да якіх адносяцца розныя віды рэзеды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) тарыфікацыю. Тарыфікаваць розныя віды работ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цепласілавы́, ‑ая, ‑ое.

Звязаны з перапрацоўкай цеплавой энергіі ў іншыя віды. Цепласілавы цэх. Цепласілавая ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краяві́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Агульны выгляд якой-н. мясцовасці.

Краявіды Полаччыны.

2. Малюнак, карціна, якая адлюстроўвае віды прыроды, а таксама апісанне прыроды ў літаратурных творах.

Краявіды ў творах Якуба Коласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кінадакументалі́стыка, ‑і, ДМ ‑стыцы, ж.

Галіна кінематаграфіі, якая ахоплівае ўсе віды хранікальных і дакументальных фільмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слінаго́н, ‑у, м.

Аднагадовая расліна сямейства складанакветных, некаторыя віды якой ужываюцца ў медыцыне як слінагонны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёнавыя, ‑ых.

Сямейства двухдольных раслін з валакністым сцяблом і алеістым насеннем, да якога адносяцца розныя віды лёну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)