Verbum

лі́хтар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Грузавое несамаходнае судна, прызначанае для пагрузкі і разгрузкі вялікіх суднаў ці мясцовых перавозак.

|| прым. лі́хтарны, -ая, -ае.

небага́ты, -ая, -ае.

1. Які не мае вялікай маёмасці, вялікіх матэрыяльных сродкаў.

Небагатае прадпрыемства.

2. Недарагі; сціплы.

Небагатыя падарункі.

3. перан. Недастатковы, абмежаваны.

Н. рэпертуар.

паво́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Часовае падняцце вады ў вадаёмах у выніку раставання снегу або вялікіх дажджоў.

|| прым. паво́дкавы, -ая, -ае.

мо́сцік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. мост.

2. Высокая абгароджаная пляцоўка, узвышэнне на караблях, вялікіх машынах, агрэгатах, прызначаныя для назірання, кіравання.

Капітанскі м.

раўні́на, -ы, мн. -ы, раўні́н, ж.

Роўная, без вялікіх узгоркаў зямная паверхня.

Р. цягнулася да самага лесу.

|| прым. раўні́нны, -ая, -ае.

|| наз. раўні́ннасць, -і, ж.

гамеапа́тыя, -і, ж.

Метад лячэння хваробы малымі дозамі таго лякарства, якое ў вялікіх дозах выклікае ў чалавека прыметы гэтай хваробы.

|| прым. гомеапаты́чны, -ая, -ае.

Гомеапатычная доза.

прэлю́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

1. Уступная частка музычнага твора.

П. да раманса.

П. да вялікіх падзей (перан.).

2. Невялікі музычны твор.

П. для фартэпіяна.

пачва́ра, -ы, мн. -ы, -ва́р, ж.

1. Казачная, страшная істота, звычайна вялікіх памераў.

Валасатая п.

2. Пра надта непрыгожага чалавека.

3. перан. Пра жорсткага, амаральнага чалавека, вырадка.

газе́та, -ы, ДМ -зе́це, мн. -ы, -зе́т, ж.

Перыядычнае друкаванае выданне інфармацыйнага характару звычайна на вялікіх лістах.

Купіць газету.

Працаваць у газеце (перан.).

|| прым. газе́тны, -ая, -ае.