Verbum

панаво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак.

1. каго (што). Навесці, прывесці ў вялікай колькасці.

П. дзяцей у хату.

2. што. Цэлячыся, накіраваць на каго-, што-н. у вялікай колькасці.

П. пісталеты ў цэль.

о́птам, прысл.

Пра куплю-продаж тавараў: вялікай колькасцю, вялікімі партыямі.

Закупіць о.

ліхале́цце, -я, н.

Час вялікай нягоды, няшчасця і гора.

Перажылі ваеннае л.

наве́чна, прысл.

Назаўсёды.

Н. ў памяці народнай застануцца героі Вялікай Айчыннай вайны.

карчы́сты, -ая, -ае.

3 вялікай колькасцю карчоў, пнёў.

|| наз. карчы́стасць, -і, ж.

Бо́жухна, м. (з вялікай літары; разм.).

Ужыв. як форма звароту да Бога.

іго́льчасты, -ая, -ае.

Пакрыты вялікай колькасцю іголак (у 3 знач.).

І. кактус.

шматлі́кі, -ая, -ае.

1. Які складаецца з вялікай колькасці каго-, чаго-н.

Ш. атрад.

2. Які праводзіцца, маецца, прысутнічае і пад. ў вялікай колькасці.

Праводзіць шматлікія гутаркі з насельніцтвам.

|| наз. шматлі́касць, -і, ж.

жві́рысты, -ая, -ае.

З вялікай колькасцю жвіру.

Ж. грунт.

|| наз. жві́рыстасць, -і, ж.

быстрахо́дны, -ая, -ае.

З вялікай хуткасцю руху.

Б. катар.

|| наз. быстрахо́днасць, -і, ж.