пла́нава-вытво́рчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пла́нава-вытво́рчы |
пла́нава-вытво́рчая |
пла́нава-вытво́рчае |
пла́нава-вытво́рчыя |
| Р. |
пла́нава-вытво́рчага |
пла́нава-вытво́рчай
пла́нава-вытво́рчае |
пла́нава-вытво́рчага |
пла́нава-вытво́рчых |
| Д. |
пла́нава-вытво́рчаму |
пла́нава-вытво́рчай |
пла́нава-вытво́рчаму |
пла́нава-вытво́рчым |
| В. |
пла́нава-вытво́рчы
пла́нава-вытво́рчага |
пла́нава-вытво́рчую |
пла́нава-вытво́рчае |
пла́нава-вытво́рчыя |
| Т. |
пла́нава-вытво́рчым |
пла́нава-вытво́рчай
пла́нава-вытво́рчаю |
пла́нава-вытво́рчым |
пла́нава-вытво́рчымі |
| М. |
пла́нава-вытво́рчым |
пла́нава-вытво́рчай |
пла́нава-вытво́рчым |
пла́нава-вытво́рчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
планаві́к, ‑а, м.
Спецыяліст па складанню вытворчых планаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўтама́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Галіна навукі і тэхнікі, якая распрацоўвае тэорыю і метады аўтаматызацыі вытворчых працэсаў.
2. Сукупнасць механізмаў, прыстасаванняў, якія дзейнічаюць аўтаматычна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цеплаізаля́цыя, -і, ж.
Ахова жылых, вытворчых і іншых збудаванняў, цеплаўстановак, трубаправодаў і пад. ад непажаданага цеплавога абмену з акаляючым асяроддзем.
Ц. трубаправода.
|| прым. цеплаізаляцы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трэ́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Адна з форм манапалістычнага аб’яднання прадпрыемстваў з цэнтралізацыяй вытворчых, камерцыйных або юрыдычных аперацый.
Будаўнічы т.
|| прым. трэ́стаўскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэхнало́гія, -і, ж.
Сукупнасць вытворчых метадаў і працэсаў у пэўнай галіне вытворчасці, а таксама навуковае апісанне спосабаў вытворчасці.
Т. апрацоўкі металаў.
|| прым. тэхналагі́чны, -ая, -ае.
Т. працэс.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рацыяналіза́тар, ‑а, м.
Той, хто займаецца рацыяналізацыяй вытворчасці, вытворчых працэсаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́зіс, -у, м.
1. Тое, што і база (у 1 і 2 знач.).
2. Сукупнасць пэўных вытворчых адносін, якія вызначаюць эканамічную структуру грамадства і характар надбудовы.
|| прым. ба́зісны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фондаёмістасць, ‑і, ж.
Вартасць вытворчых асноўных фондаў (асноўнага капіталу) на адзінку прадукцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фондаадда́ча, ‑ы, ж.
Выпуск прадукцыі на адзінку вартасці вытворчых асноўных фондаў (асноўнага капіталу).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)