вы́сыпаться сов., в разн. знач. вы́сыпацца, мног. павысыпа́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Трэ́мкацца ‘лахмаціцца, высыпацца (пра швы ў адзежыне)’ (Сцяшк. Сл.). Магчыма, звязана з трэпкі, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
натрусі́цца, ‑трусіцца; зак.
Разм. Насыпацца, высыпацца пры трасенні, вытрасанні. Анюта перадала Мікульскаму абярэмак [сена], сабрала з долу тое, што падаткнула яму пад руку. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нацерушы́цца, ‑цярушыцца; зак.
1. Насыпацца, высыпацца. [Андрэй] хадзіў па двары, зграбаў.. сена, што нацерушылася з вазоў, падбіраў палянякі дроў. Чарнышэвіч.
2. безас. Напалаць у якой‑н. колькасці (пра дробны снег). Нацерушылася снегу за ноч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вы́сыпаць ’высыпаць’ (БРС, Нас., Яруш., Шат., Бяльк., Касп.); ’закінуць, расцягнуць (на вадаёме сетку-трыгубіцу)’ (Янк. II), высепа́те ’рабіць градкі ў агародзе’ (КЭС), высыпа́цца ’з’яўляцца (аб калоссі), каласаваць’ (Выг. дыс., Шатал.). Да сыпаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́семениться сов., с.-х. вы́сеяцца, вы́сыпацца;
расте́ние вы́семенилось раслі́на вы́сеялася, з раслі́ны вы́сыпалася насе́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вы́шыкацца ’патроху высыпацца’ (Касп.); ’зрабіцца пустым’ (Грыг.). Гл. шыкаць. Прыклад з Грыгаровіча «…вышыкалісь ракі…» паказвае, відавочна, і на значэнне ’шаптацца, скончыць шаптацца > задыхнуцца, заснуць (аб раках)’; параўн. рус. перешепта́ться, укр. ви́шептатися ’перастаць шавяліцца, задыхнуцца (аб раках)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
обсы́паться сов.
1. абсы́пацца;
2. (покрыться сыпью) абсы́пацца, асы́пацца; (о сыпи — появиться) вы́сыпацца;
обсыпа́ться несов.
1. абсыпа́цца;
2. (покрываться сыпью) абсыпа́цца, асыпа́цца; (о сыпи — появляться) высыпа́цца;
3. страд. абсыпа́цца; см. обсыпа́ть 1;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адсы́пацца, ‑сы́плецца; зак.
1. Высыпацца ў нейкай колькасці (пра што‑н. сыпкае).
2. перан. Разм. Выбыць з ліку, складу каго‑, Чаго‑н.; адсеяцца (у 3 знач.). Выпускнікоў засталося чалавек пяць ці шэсць. Рэшта адсыпаліся. Якімовіч.
3. перан. Разм. Загінуць (пра маладняк птушак і жывёл).
адсыпа́цца 1, ‑а́ецца; незак.
1. Незак. да адсы́пацца.
2. Зал. да адсыпа́ць 1.
адсыпа́цца 2, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца.
Незак. да адаспацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)