дагадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.

Выгадаваць да якога‑н. узросту. Дагадаваць дзяцей да сталага ўзросту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кідаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Выкінуць у некалькі прыёмаў (усё, многае).

В. рэчы праз акно.

2. перан. З цяжкасцю выгадаваць (разм.).

В. дзяцей.

|| незак. выкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́расціць, ‑рашчу, ‑расціш, ‑расціць; зак., каго-што.

Забяспечыць рост, развіццё чаго‑н. Вырасціць сад. Вырасціць ураджай. // Выгадаваць. Вырасціць дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., каго (што).

1. Старанна даглядаючы, забяспечыць рост, развіццё каго-, чаго-н.

Р. каня, як на выстаўку.

2. Выгадаваць у вялікай колькасці, распладзіць.

Р. гусей.

Р. свіней.

|| незак. разгадо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вспои́ть сов.

1. вы́паіць;

2. (вырастить, воспитать) вы́гадаваць, мног. павыгадо́ўваць, узгадава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.

1. Даць магчымасць адрасці, дасягнуць значных памераў. Адгадаваць бараду.

2. Выгадаваць, адкарміць. Адгадаваць кабана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выгадо́ўваць несов. выра́щивать; (о человеке — ещё) взра́щивать, вска́рмливать, вспа́ивать; (детей — ещё) воспи́тывать; см. вы́гадаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́карміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.

1. Кормячы, выгадаваць, узгадаваць. Выкарміць цяля. Выкарміць грудзьмі.

2. Зрабіць сытым, укарміць; адкарміць. Выкарміць кабана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпаі́ць, -паю́, -по́іш, -по́іць; -по́ены; зак., каго.

1. Скончыць паіць.

А. кароў.

2. Выгадаваць на пойле, адкарміць малаком.

А. цялят.

3. Вылечыць, даючы якое-н. пітво, лякарства (разм.).

А. хворага настоем траў.

|| незак. адпо́йваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыро́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вырасціць, выгадаваць усіх, многіх або ўсё, многае. Павырошчваць кветкі. □ [Настасся:] — Матка павырошчвала [дзяцей], павывучвала, а цяпер глядзіць на іх — не нарадуецца. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)