паха́нье ара́нне, -ння ср.; (пахота) во́рыва, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закончыць ворыва на многіх участках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плуг, -а, М плу́зе, мн. плугі́, -о́ў, м.

Сельскагаспадарчая прылада з шырокім металічным лемяшом і адвалам для ворыва.

Запрэгчы каня ў п.

|| памянш. плужо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

|| прым. плугавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́хота ж., с.-х. во́рыва, -ва ср., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Разм. Тое, што і ворыва (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задыскава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Апрацаваць глебу дыскавай бараной, дыскавым культыватарам. Задыскаваць асенняе ворыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адара́цца, ‑аруся, ‑арэшся, ‑арэцца; ‑аромся, ‑арацеся; зак.

Разм.

1. Усё ўзараць, закончыць ворыва.

2. Аддаліцца аручы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыскава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.

Апрацоўваць глебу дыскавай бараной для разрыхлення яе верхняга слоя. Дыскаваць ворыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манта́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

Разм. Неразумна траціць што‑н.; марнатравіць. [Даніла:] — Скажаш, каб авёс не мантачылі. Ворыва хутка. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́шный ист. со́шны;

со́шная па́хота со́шнае во́рыва;

со́шное письмо́ со́шнае пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)