спа́рынг, ‑у, м.

Трэніровачны бой баксёраў перад спаборніцтвам; вольны бой.

[Англ. sparring.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́льнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. вольны.

2. Свабода, незалежнасць.

Барацьба за в.

3. Бесцырымоннасць, фамільярнасць у паводзінах, развязнасць.

Залішняя в. у абыходжанні.

4. Адступленне ад агульных правіл, ад нормы ў чым-н.

Паэтычная в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакла́д, -ду м. перево́д;

п. арты́кула — перево́д статьи́;

во́льны п. — во́льный перево́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скарыста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Выкарыстаць каго-, што-н. для якой-н. справы; знайсці прымяненне каму-, чаму-н.

С. вольны час для падрыхтоўкі.

С. рукапісныя матэрыялы.

|| незак. скарысто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. скарыста́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазаслужбо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца не на службе. Пазаслужбовая праца. // Вольны ад службы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наспа́цца, ‑сплюся, ‑спішся, ‑спіцца; ‑спімся, ‑спіцеся, ‑сняцца; зак.

Разм. Уволю, многа паспаць. Наспацца ў вольны дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́льный

1. прил., в разн. знач. во́льны;

во́льное обраще́ние во́льнае абыхо́джанне, во́льныя паво́дзіны;

во́льная борьба́ спорт. во́льная барацьба́;

во́льные движе́ния спорт. во́льныя ру́хі;

во́льный перево́д во́льны перакла́д;

во́льные стихи́ во́льныя ве́ршы;

по во́льному на́йму па во́льным на́йме;

2. сущ., ист. во́льны, -нага м.;

◊

во́льная шу́тка во́льны жарт;

во́льная пти́ца во́льная пту́шка;

во́льный каза́к во́льны каза́к;

на во́льном во́здухе на во́льным паве́тры;

во́льному во́ля, спасённому рай посл. во́льнаму во́ля, шалёнаму по́ле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́льніца ’звальненне ад прыгоннага права’ (Гарэц., Др.-Падб.); ’месца, дзе робіцца продаж вольнага (не на водкуп) віна’ (Нас., Яшк.). Рус. во́льница ’тс’, польск. wolnica ’свабодны продаж купцамі, якія не належалі да гандлёвага цэха гэтага горада’; ’вольны збор дрэва’, ’вольны ўваход у лес’. У бел. мове, магчыма, як самастойнае ўтварэнне ад вольны, так і запазычанне з рус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

слуха́ч, -ча́ м.

1. слу́шатель;

2. уча́щийся;

3. (работник радиосвязи) слуха́ч;

○ во́льны с. — вольнослу́шатель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дма, ‑ы, ж.

Наносны пясчаны пагорак. Зноў і зноў на беражок тонкай выдмаю пясок вольны вецер сцеле. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)