паве́ка, -а,
Рухомая складка скуры, якая прыкрывае
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паве́ка, -а,
Рухомая складка скуры, якая прыкрывае
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыска́льваць
‘прыскальваць што-небудзь (
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| прыска́льваю | прыска́льваем | |
| прыска́льваеш | прыска́льваеце | |
| прыска́львае | прыска́льваюць | |
| Прошлы час | ||
| прыска́льваў | прыска́львалі | |
| прыска́львала | ||
| прыска́львала | ||
| Загадны лад | ||
| прыска́львай | прыска́львайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыска́льваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
віду́шчы, -ая, -ае.
Які мае зрок, бачыць або здольны бачыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
глаўко́ма, -ы,
Хвароба вачэй, пры якой павышаецца ціск унутры
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
слепаво́кі, -ая, -ае.
1. Вельмі блізарукі.
2. Сляпы на адно
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тет-а-те́т
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
астыгматы́зм, -у,
Анамалія праламляльнага асяроддзя
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
змо́ргваць
‘маргаць, міргаць; рухам павек выдаляць што-небудзь з
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| змо́ргваю | змо́ргваем | |
| змо́ргваеш | змо́ргваеце | |
| змо́ргвае | змо́ргваюць | |
| Прошлы час | ||
| змо́ргваў | змо́ргвалі | |
| змо́ргвала | ||
| змо́ргвала | ||
| Загадны лад | ||
| змо́ргвай | змо́ргвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| змо́ргваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
акамада́цыя, -і,
1. Прыстасаванне (арганізма).
2. У мовазнаўстве: фанетычны працэс прыстасавання вымаўлення сумежных зычных і галосных гукаў, у выніку чаго ўласцівасць аднаго гука часткова пашыраецца на іншы.
Акамадацыя
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
парушы́нка, -і,
Маленькая часцінка чаго
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)