возбужде́ние
1. (действие) выкліка́нне, -ння
2. (состояние) узбу́джанасць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
возбужде́ние
1. (действие) выкліка́нне, -ння
2. (состояние) узбу́джанасць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мути́ть
1. (жидкость) муці́ць, каламу́ціць;
мути́ть во́ду муці́ць (каламу́ціць) ваду́;
2.
мути́ть ум тума́ніць (за́сціць) ро́зум;
3. (
мути́ть люде́й баламу́ціць (бунтава́ць, падбухто́рваць) людзе́й;
4. (в голове, в глазах
5. (тошнить)
меня́ мути́т мяне́ ну́дзіць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
внуша́ть
1. (вызывать) выкліка́ць; (
э́то внуша́ет мне отвраще́ние гэ́та выкліка́е (абуджа́е) у мяне́ агі́ду;
его́ вид внуша́ет мне опасе́ние за его́ здоро́вье яго́ вы́гляд выкліка́е ў мяне́ (пасяля́е ў мяне́, навява́е мне) бо́язь за яго́ здаро́ўе;
внуша́ть страх выкліка́ць страх;
2. (поучать) навуча́ць; угаво́рваць; (подговаривать) намаўля́ць; (убеждать) перако́нваць;
всегда́ внуша́л ему́, что необходи́мо занима́ться заўсёды ўгаво́рваў (перако́нваў) яго́, што трэ́ба займа́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)