руда́ўка ж., разг. боло́тная ры́жая вода́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыні́чны ключево́й, роднико́вый;

~ная вада́ — ключева́я вода́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

есентукі́, -ко́ў ед. нет (минеральная вода) ессентуки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

састо́яцца сов. отстоя́ться;

вада́ ~то́ялася — вода́ отстоя́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Жываво́д ’крыніца’ (саліг., Нар. словатв., 108). Складанне з кампанентаў жыв‑, ‑а‑ (< ‑о‑), вод‑ (вада); параўн. рус. живая вода ’крынічная, праточная вада’. Гл. жываток.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разво́ддзе ср. (весенняя вода) полово́дье, разво́дье; разли́в м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ручаёвы ручьево́й, руче́йный;

~вая вада́ — ручьева́я (руче́йная) вода́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сне́жніца ж., обл. (талая вода на льду) сне́жница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снежни́ца спец., обл. (талая вода на льду) сне́жніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

За́вань, за́ваня, заво́нь, заво́ня ’завадзь’ (Сл. паўн.-зах., Мат. Гом., Касп.). Рус. пск., смал., калуж. за́вонь, смал. за́воня ’ціхае месца, затока ў рацэ’. Паводле Фасмера (2, 72), з *за‑воднь ад вода.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)