спарахне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Згніць, ператварыцца ў труху, пыл.

Бервяно спарахнела.

2. перан. Пра чалавека: састарэць, зрабіцца драхлым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падва́жыць, -жу, -жыш, -жыць; падва́ж; -ва́жаны; зак., што.

Прыпадняць вагаром, падважнікам (у 2 знач.).

П. бервяно.

|| незак. падва́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́ля, -і, ж.

Бервяно, брус, забіты ў грунт для апоры ў збудаваннях.

Забіваць палі.

Мост на палях.

|| прым. па́левы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бярве́нца, ‑а, н.

Памянш. да бервяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкары́ць, -кару́, -ко́рыш, -ко́рыць; -ко́раны; зак., што.

Тое, што і акарыць.

А. бервяно.

|| незак. абко́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абко́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спада́к, ‑а, м.

Ніжняе бервяно драўлянага збудавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак., каго-што.

Коцячы, перамясціць куды-н.

П. бервяно.

|| незак. перако́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перако́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

потеса́ть сов. пачаса́ць, (много, неоднократно) папачэ́сваць, папачаса́ць;

потеса́ть бревно́ пачаса́ць бервяно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскантава́ць

‘абчасаўшы што-небудзь (дошку, бервяно, камень і г. д.), зрабіць кант; перавярнуць што-небудзь (груз пры перамяшчэнні або выраб пры апрацоўцы)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расканту́ю расканту́ем
2-я ас. расканту́еш расканту́еце
3-я ас. расканту́е расканту́юць
Прошлы час
м. раскантава́ў раскантава́лі
ж. раскантава́ла
н. раскантава́ла
Загадны лад
2-я ас. расканту́й расканту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскантава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расканто́ўваць

‘абчэсваючы што-небудзь (дошку, бервяно, камень і г. д.), рабіць кант; пераварочваць што-небудзь (груз пры перамяшчэнні або выраб пры апрацоўцы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расканто́ўваю расканто́ўваем
2-я ас. расканто́ўваеш расканто́ўваеце
3-я ас. расканто́ўвае расканто́ўваюць
Прошлы час
м. расканто́ўваў расканто́ўвалі
ж. расканто́ўвала
н. расканто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. расканто́ўвай расканто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расканто́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)