зялёна-бе́ла-жо́ўты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зялёна-бе́ла-жо́ўты |
зялёна-бе́ла-жо́ўтая |
зялёна-бе́ла-жо́ўтае |
зялёна-бе́ла-жо́ўтыя |
| Р. |
зялёна-бе́ла-жо́ўтага |
зялёна-бе́ла-жо́ўтай
зялёна-бе́ла-жо́ўтае |
зялёна-бе́ла-жо́ўтага |
зялёна-бе́ла-жо́ўтых |
| Д. |
зялёна-бе́ла-жо́ўтаму |
зялёна-бе́ла-жо́ўтай |
зялёна-бе́ла-жо́ўтаму |
зялёна-бе́ла-жо́ўтым |
| В. |
зялёна-бе́ла-жо́ўты (неадуш.)
зялёна-бе́ла-жо́ўтага (адуш.) |
зялёна-бе́ла-жо́ўтую |
зялёна-бе́ла-жо́ўтае |
зялёна-бе́ла-жо́ўтыя (неадуш.)
зялёна-бе́ла-жо́ўтых (адуш.) |
| Т. |
зялёна-бе́ла-жо́ўтым |
зялёна-бе́ла-жо́ўтай
зялёна-бе́ла-жо́ўтаю |
зялёна-бе́ла-жо́ўтым |
зялёна-бе́ла-жо́ўтымі |
| М. |
зялёна-бе́ла-жо́ўтым |
зялёна-бе́ла-жо́ўтай |
зялёна-бе́ла-жо́ўтым |
зялёна-бе́ла-жо́ўтых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сі́не-бе́ла-чырво́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сі́не-бе́ла-чырво́ны |
сі́не-бе́ла-чырво́ная |
сі́не-бе́ла-чырво́нае |
сі́не-бе́ла-чырво́ныя |
| Р. |
сі́не-бе́ла-чырво́нага |
сі́не-бе́ла-чырво́най
сі́не-бе́ла-чырво́нае |
сі́не-бе́ла-чырво́нага |
сі́не-бе́ла-чырво́ных |
| Д. |
сі́не-бе́ла-чырво́наму |
сі́не-бе́ла-чырво́най |
сі́не-бе́ла-чырво́наму |
сі́не-бе́ла-чырво́ным |
| В. |
сі́не-бе́ла-чырво́ны (неадуш.)
сі́не-бе́ла-чырво́нага (адуш.) |
сі́не-бе́ла-чырво́ную |
сі́не-бе́ла-чырво́нае |
сі́не-бе́ла-чырво́ныя (неадуш.)
сі́не-бе́ла-чырво́ных (адуш.) |
| Т. |
сі́не-бе́ла-чырво́ным |
сі́не-бе́ла-чырво́най
сі́не-бе́ла-чырво́наю |
сі́не-бе́ла-чырво́ным |
сі́не-бе́ла-чырво́нымі |
| М. |
сі́не-бе́ла-чырво́ным |
сі́не-бе́ла-чырво́най |
сі́не-бе́ла-чырво́ным |
сі́не-бе́ла-чырво́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
талакня́нка, -і, ДМ -нцы, ж.
Вечназялёная паўзучая расліна сямейства верасовых з бела-ружовымі кветкамі і чырвонымі ягадамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бе́ло-ро́зовый бе́ла-ружо́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бел физ. бел, род. бе́ла м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бе́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бе́л |
бе́лы |
| Р. |
бе́ла |
бе́лаў |
| Д. |
бе́лу |
бе́лам |
| В. |
бе́л |
бе́лы |
| Т. |
бе́лам |
бе́ламі |
| М. |
бе́ле |
бе́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
белакапы́тнік, ‑у, м.
Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з духмянымі чырвонымі, бела-жоўтымі або брудна-пурпуровымі кветкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паво́й, ‑ю, м.
Травяністае павойнае пустазелле сямейства бярозкавых. Рос, віўся, як хмель, .. бела-ружовы прагны павой. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
халцэдо́н, ‑у, м.
Мінерал, разнавіднасць кварцу. На беразе.. [хлопец] назбіраў шмат бела-ружовых халцэдонаў і дымных агатаў. Караткевіч.
[Грэч. chalkēdōn.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)