бела - Пошук - Асноўныя

бе́ла-чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бе́ла-чырво́на-бе́лы	бе́ла-чырво́на-бе́лая	бе́ла-чырво́на-бе́лае	бе́ла-чырво́на-бе́лыя
Р.	бе́ла-чырво́на-бе́лага	бе́ла-чырво́на-бе́лай бе́ла-чырво́на-бе́лае	бе́ла-чырво́на-бе́лага	бе́ла-чырво́на-бе́лых
Д.	бе́ла-чырво́на-бе́ламу	бе́ла-чырво́на-бе́лай	бе́ла-чырво́на-бе́ламу	бе́ла-чырво́на-бе́лым
В.	бе́ла-чырво́на-бе́лы (неадуш.) бе́ла-чырво́на-бе́лага (адуш.)	бе́ла-чырво́на-бе́лую	бе́ла-чырво́на-бе́лае	бе́ла-чырво́на-бе́лыя (неадуш.) бе́ла-чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т.	бе́ла-чырво́на-бе́лым	бе́ла-чырво́на-бе́лай бе́ла-чырво́на-бе́лаю	бе́ла-чырво́на-бе́лым	бе́ла-чырво́на-бе́лымі
М.	бе́ла-чырво́на-бе́лым	бе́ла-чырво́на-бе́лай	бе́ла-чырво́на-бе́лым	бе́ла-чырво́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сі́не-бе́ла-чырво́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сі́не-бе́ла-чырво́ны	сі́не-бе́ла-чырво́ная	сі́не-бе́ла-чырво́нае	сі́не-бе́ла-чырво́ныя
Р.	сі́не-бе́ла-чырво́нага	сі́не-бе́ла-чырво́най сі́не-бе́ла-чырво́нае	сі́не-бе́ла-чырво́нага	сі́не-бе́ла-чырво́ных
Д.	сі́не-бе́ла-чырво́наму	сі́не-бе́ла-чырво́най	сі́не-бе́ла-чырво́наму	сі́не-бе́ла-чырво́ным
В.	сі́не-бе́ла-чырво́ны (неадуш.) сі́не-бе́ла-чырво́нага (адуш.)	сі́не-бе́ла-чырво́ную	сі́не-бе́ла-чырво́нае	сі́не-бе́ла-чырво́ныя (неадуш.) сі́не-бе́ла-чырво́ных (адуш.)
Т.	сі́не-бе́ла-чырво́ным	сі́не-бе́ла-чырво́най сі́не-бе́ла-чырво́наю	сі́не-бе́ла-чырво́ным	сі́не-бе́ла-чырво́нымі
М.	сі́не-бе́ла-чырво́ным	сі́не-бе́ла-чырво́най	сі́не-бе́ла-чырво́ным	сі́не-бе́ла-чырво́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бе́ло нареч. бе́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

талакня́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Вечназялёная паўзучая расліна сямейства верасовых з бела-ружовымі кветкамі і чырвонымі ягадамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́ло-ро́зовый бе́ла-ружо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бел физ. бел, род. бе́ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паво́й, ‑ю, м.

Травяністае павойнае пустазелле сямейства бярозкавых. Рос, віўся, як хмель, .. бела-ружовы прагны павой. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белакапы́тнік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з духмянымі чырвонымі, бела-жоўтымі або брудна-пурпуровымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халцэдо́н, ‑у, м.

Мінерал, разнавіднасць кварцу. На беразе.. [хлопец] назбіраў шмат бела-ружовых халцэдонаў і дымных агатаў. Караткевіч.

[Грэч. chalkēdōn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum