хваро́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хваробы, выклікае хваробу. Хваробныя бактэрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндатаксі́н, ‑у, м.

Спец. Бактэрыяльны яд, які ўваходзіць у склад пратаплазмы бактэрыі.

[Ад грэч. éndon — унутры і toxikon — яд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палачкападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд, форму палачкі (у 1 знач.). Палачкападобныя бактэрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анаэро́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да анаэробаў. Анаэробныя бактэрыі. // Якія выклікаюцца анаэробамі. Анаэробная інфекцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бактэрыялізі́н, ‑у, м.

Рэчыва біялагічнага паходжання, здольнае разбураць бактэрыі брушнога тыфу, сібірскай язвы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмафі́л, ‑а, м.

Спец. Арганізм, які нармальна развіваецца пры высокай тэмпературы. Рыбы-тэрмафілы. Бактэрыі-тэрмафілы.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і phileō — люблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд шара, падобны на шар. Шарападобныя бактэрыі. Шарападобныя кроны дрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднакле́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з адной клеткі (пра жывёльныя і раслінныя арганізмы). Аднаклетачныя водарасці. Аднаклетачныя бактэрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клубе́ньчыкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да клубеньчыка.

2. Які ўтварае клубеньчык, клубеньчыкі (у 2 знач.). Клубеньчыкавыя бактэрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнаявы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да гною. Гнаявая жыжка. Гнаявыя бактэрыі. // Прызначаны для работы з гноем. Гнаявыя вілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)