Verbum

спі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. спіна.

2. Апора для спіны ў крэсла, канапы і пад.

С. крэсла.

3. Частка адзення, якая закрывае спіну (спец.).

Выкраіць спінку.

ла́га, -і, ДМ ла́зе, мн. -і, лаг і -аў, ж.

1. Драўляны брус, на які насцілаецца падлога.

2. Часовая апора пад што-н. у форме нятоўстага бервяна, жэрдкі.

Перакочваць бярвенне па лагах.

касты́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м. (спец.).

1. Апора для чалавека без ног або з хворымі нагамі; мыліца.

2. Металічны шпень, які забіваецца ў шпалу для прымацавання да яе рэйкі.

|| прым. касты́льны, -ая, -ае.

усто́йлівы, -ая, -ае.

1. Які стаіць цвёрда, не хістаючыся, не падаючы.

Устойлівая апора.

Устойлівая раўнавага.

2. перан. Які не паддаецца ваганням, пастаянны, стойкі, цвёрды.

Устойлівыя ўраджаі.

Устойлівая валюта.

У. характар.

|| наз. усто́йлівасць, -і, ж.

падму́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м.

1. Каменная ці цагляная кладка пад чым-н., фундамент.

П. хаты.

Закласці п.

2. перан. База, апора, аснова (кніжн.).

Эканоміка — п. жыцця грамадства.

|| прым. падму́ркавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

трамплі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спартыўнае прыстасаванне для павелічэння шляху палёту пры скачка́х.

Лыжны т.

2. перан. Апора, зыходны пункт для якіх-н. дзеянняў.

Дасягненні будуць трамплінам для далейшых дзеянняў.

|| прым. трамплі́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

кава́дла, -а, мн. -ы, -аў, н.

Цяжкая металічная апора асобай формы для ручной коўкі металу.

◊

Паміж молатам і кавадлам (быць, знаходзіцца; кніжн.) — пра небяспеку, якая пагражае з двух бакоў.

|| памянш. кава́длачка, -а, мн. -і, -чак, н.

|| прым. кава́длавы, -ая, -ае.

ве́рны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае ісціне; правільны, дакладны.

Верная думка.

В. шлях.

Верна (прысл.) скалькаваць.

2. Несумненны, непазбежны.

В. выйгрыш.

Ісці на верную пагібель.

3. Надзейны, трывалы, стойкі.

Верная апора.

Верна (прысл.) служыць.

В. сябар.

В. ў каханні.

|| наз. ве́рнасць, -і, ж.