ко́ндар, ‑а,
Вялікая драпежная птушка сямейства
[Ісп. condor.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́ндар, ‑а,
Вялікая драпежная птушка сямейства
[Ісп. condor.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сента́ва,
Разменная манета рада лаціна-
[Ісп. і партуг. centavo ад лац. sentum — сто.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́нджа,
Струнны шчыпковы музычны інструмент
[Англ. banjo.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капуцы́н, ‑а,
1. Манах рымска-каталіцкага францысканскага ордэна, які носіць плашч з капюшонам.
2. Род
[Іт. cappuccino ад cappuccio — капюшон.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пія́стр, ‑а,
1. Дробная грашовая адзінка і манета ў Турцыі, Егіпце, Сірыі і некаторых іншых краінах.
2. Старажытная грашовая адзінка рознай вартасці ў Іспаніі, Партугаліі і лаціна-
[Іт. piastra.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паку́тнік, ‑а,
Чалавек, які перанёс, пераносіць пакуты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фе́рмер, ‑а,
Уладальнік або арандатар фермы 1 (у 2 знач.).
[Англ. farmer.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
не́гры, ‑аў;
Асноўная група карэннага насельніцтва трапічнай Афрыкі, якая характарызуецца цёмным колерам скуры, а таксама нашчадкі прадстаўнікоў гэтай групы, якіх прымусова вывезлі каланізатары ў Амерыку ў 16–19 стст.
[Фр. négre ад лац. niger — чорны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)