дэрыва́цыя, -і, ж. (спец.).
1. Бакавое адхіленне снарадаў і куль пры палёце.
2. Адвод вады ад галоўнага рэчышча ракі ў бок па канале.
3. Утварэнне новых слоў ад слова-асновы.
|| прым. дэрывацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уклоне́ние
1. ухіле́нне, -ння ср., адхіле́нне, -ння ср.; адхіне́нне, -ння ср., унікне́нне, -ння ср.;
2. адхіле́нне, -ння ср., ухіле́нне, -ння ср., збо́чванне, -ння ср.;
3. адхіле́нне, -ння ср.;
4. унікне́нне, -ння ср., ухіле́нне, -ння ср.; см. уклоня́ться.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загі́б, ‑у, м.
1. Адхіленне або паварот убок. Загіб ракі. □ Лагодным загібам павярнула направа .. пясчаная дарога. Пестрак.
2. перан. Адхіленне ад правільнай лініі паводзін, дзейнасці. Левы загіб. □ — Памылачка правага характару, дый загіб з заскокам у вас. Гурскі.
3. Загнутае месца. У загібах .. [пілоткі] — дзве іголкі: адна з чорнай ніткай, другая з белай. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ампліту́да, -ы, ДМ -дзе, ж. (спец.).
Размах вагання, найбольшае адхіленне цела, што хістаецца, ад стану раўнавагі; розніца межаў, паміж якімі змяняецца якая-н. пераменная велічыня.
А. хістання маятніка.
А. гадавой тэмпературы.
А. цэн.
|| прым. ампліту́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ухі́л, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Нахіленая пакатая паверхня, схіл.
Цягнік ідзе пад у.
2. перан. Пэўны напрамак дзейнасці, інтарэсаў, спецыялізацыі.
Школа з мастацкім ухілам.
3. перан. Адхіленне, адыход ад асноўнай лініі ў поглядах, палітыцы.
Правы ў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
до́пуск, -у, мн. -і, -аў, м.
1. Права на ўваход, доступ куды-н.
Мець д. у лабараторыю.
Д. да хворага.
2. Гранічна дапушчальнае адхіленне ад патрэбнага памеру пры вырабе чаго-н. (спец.).
|| прым. дапускны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патало́гія, -і, ж.
1. Навука аб хваробных працэсах, адхіленнях ад нормы ў арганізме.
2. Хваравітае адхіленне ад нормы.
|| прым. паталагі́чны, -ая, -ае.
Паталагічная анатомія (раздзел медыцыны, які вывучае хваробныя змены ў арганізме шляхам анатаміравання трупаў, даследавання выдаленых пры аперацыі органаў і тканак).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отреше́ние (действие) адхіле́нне, -ння ср., вызвале́нне, -ння ср., зня́цце, -цця ср. (з чаго);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
предотвраще́ние прадухіле́нне, -ння ср., адхіле́нне, -ння ср.; папярэ́джанне, -ння ср.; неоконч. папярэ́джванне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выключэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выключаць — выключыць.
2. Адступленне, адхіленне ад агульнага правіла; рэдкі выпадак. Як выключэнне. □ Гэты прынцып не дапускае ні выключэнняў, ні абмежаванняў. Радкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)