дэвальва́цыя, ‑і, ж.

Афіцыйнае паніжэнне вартасці грашовых адзінак у капіталістычных краінах.

[Ням. Devalvation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васьміты́сячны, -ая, -ае.

1.

Ліч. парадк. да восем тысяч.

2. Цаной у восем тысяч рублёў.

3. Які складаецца з васьмі тысяч адзінак.

В. атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пяціты́сячны, -ая, -ае.

1.

Ліч. парадк. да пяць тысяч.

2. Коштам у 5 тысяч рублёў.

3. Які складаецца з пяці тысяч адзінак.

П. атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Васьмяры́к ’васьмёрка (коней)’ (БРС); ’жылое памяшканне з васьмі кватэр’ (Жд.); ’20 кап. срэбрам’ (Грыг.). Рус. восьмерик ’мера з васьмі адзінак; прадмет з васьмі адзінак і г. д.’, укр. восьмери́к. Усх.-слав. утварэнне. Ст.-рус. осмерик (восьмерик) ад лічэбніка осмеро ’восем’ (+ суф. ‑ик). Падрабязней гл. Шанскі, 1, В, 177.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кандэ́ла, ‑ы, ж.

Асноўная адзінка сілы святла ў Міжнароднай сістэме адзінак; свяча.

[Ад лац. candela — свяча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілагра́м, ‑а, м.

Адзінка вагі ў Міжнароднай сістэме адзінак, роўная 1000 грамаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціты́сячны, -ая, -ае.

1.

Ліч. парадк. да шэсць тысяч.

2. Коштам у шэсць тысяч рублёў (разм.).

3. Які складаецца з шасці тысяч адзінак.

Ш. атрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мільярдэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уладальнік багацця, якое ацэньваецца ў мільярды якіх-н. грашовых адзінак.

|| ж. мільярдэ́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лі́чна ’шмат’, лічны ’шматлікі’ (Нас., Яруш.). Запазычана з польск. liczny ’які складаецца з многіх адзінак’ (Слаўскі, 4, 244).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мільярдэ́р, ‑а, м.

Уладальнік багацця, якое ацэньваецца ў мільярд, мільярды (якіх‑н. грашовых адзінак).

[Фр. milliardaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)